άρθρα, μουσική, εκπαιδευτικά νέα, θέατρο, προτάσεις, βόλτες, ταξίδια, ψυχαγωγία , ελεύθερος χρόνος, ελεύθερο μυαλό, freeminds, freemindsgr
Σε αντίθεση προς τους Ιταλούς ή τους Γερμανούς , που εδώ και χρόνια ασχολούνται με το φασιστικό, ναζιστικό καθεστώς του Μουσολίνι και του Χίτλερ αντίστοιχα, …στην Ελλάδα δεν είχαμε για πολλά χρόνια τη νηφαλιότητα και την ψυχραιμία, να μιλήσουμε για την 4η Αυγούστου, με την απόσταση που επιβάλλεται. Κι αυτό είναι αξιοσημείωτο, γιατί επρόκειτο για μια περίοδο στην εθνική μας ζωή, που άφησε αρκετά βαθιά σημάδια. Read more
Το 2017 συμπληρώνονται 60 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη και το υπουργείο Πολιτισμού κήρυξε επισήμως τη χρονιά ως «Έτος Νίκου Καζαντζάκη»! Συνέδρια, ημερίδες και εκδηλώσεις για τον Καζαντζάκη θα πραγματοποιηθούν, αλλά επίσης ομιλίες σε σχολεία, εκθέσεις, προβολές κινηματογραφικών ταινιών και ντοκιμαντέρ, στην ίδια πόλη ή και σε άλλες πόλεις. Επισκέψεις στους τόπους όπου έζησε ή από όπου πέρασε ο Νίκος Καζαντζάκης.Ενώ, θα απονεμηθεί το Διεθνές Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης στην Αθήνα, με απονομή των βραβείων στους βραβευθέντες του δεύτερου μέρους του διαγωνισμού με θέμα τις «Καλλιτεχνικές δημιουργίες».
Τον εορτασμο του έτους θα επισφραγίσει η ταινία “Καζαντζάκης” με σενάριο που στηρίζεται στο βιβλίο του συγγραφέα «Αναφορά στον Γκρέκο». Η ταινία είναι γυρίστηκε στα ελληνικά «για να ακουστεί ο κρουστός ελληνικός λόγος του Καζαντζάκη». Θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες τον ερχόμενο Νοέμβρη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή και θα εμβαθύνει περισσότερο στη Ζωή, στο Έργο και στη Δράση του. Αγαπημένοι ηθοποιοί πολύ σύντομα μας θα φέρουν ένα βήμα πιο κοντά με τον αγαπημένο μας Καζαντζάκη. Δες το movie teaser στο τέλος του άρθρου και μάθε τα πάντα για την ταινία από την επίσημη ιστοσελίδα: http://kazantzakismovie.com/
Ας περιπλανηθούμε όμως στην πορεία του Καζαντζάκη Read more
Ήταν μια συνάντηση τυχαία, μια συνάντηση που οφείλεται στο Vice και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Μια επαφή με αφρικανικά στοιχεία που “περιπλανιούνται κάπου στο διάστημα”.
Ο Αφροφουτουρισμός είναι λοιπόν, ένα αφροαμερικανικό καλλιτεχνικό ρεύμα που εκφράστηκε μέσα από την επιστημονική φαντασία, τη λογοτεχνία του φανταστικού, τη μουσική, τα εικαστικά, τα κόμικς και τις ταινίες. Το διάστημα έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μεγάλο κύμα καλλιτεχνων, ωστόσο ο Αφροφουτουρισμός ήταν περισσότερο επικεντρωμένος σε ένα λαμπρότερο μέλλον απαλλαγμένο από την καταπίεση και τον αγώνα που συνδέεται με τον 20ό αιώνα. Ήταν μια σχεδόν ψυχεδελική ουτοπία όπου η μουσική, ο χορός, η δημιουργικότητα, η νοημοσύνη και οι μάχες μεταξύ του καλού και κακού ήταν το ίδιο ακριβώς.
Σε κάποιες από αυτές νομίζεις πως γύρισες στην εποχή των ιπποτών, σε άλλες στην εποχή των δράκων και των μάγων, ενώ στις νεότερα κτισμένες θαρρείς πως ζεις στην εποχή του μέλλοντος. Όπως και να έχει, οι παρακάτω βιβλιοθήκες δεν έχουν επισκέπτες μόνο για διάβασμα…αλλά αποτελούν αξιοθέατο των πόλεων και αντικατοπτρίζουν την ιστορία της κάθε χώρας. Αποτελούν αριστουργήματα που ξεπερνούν κατά πολύ τον χαρακτηρισμό του χώρου ανάγνωσης, όχι μόνο για τον θησαυρό που προστατεύουν αλλά και για το δέος που προκαλούν σε κάθε επισκέπτη. Αξίζουν αναμφίβολα να συμπεριληφθούν στα “Must” των ταξιδιωτικών μας προορισμών. Read more
LESS IS MORE … LESS IS BETTER …
DOING MORE WITH LESS …
”Ο μινιμαλισμός ορίζεται ως η εξάλειψη όλων των στοιχείων που θεωρούνται περιττά, έτσι ώστε να επιτραπεί στα ουσιώδη χαρακτηριστικά να λειτουργήσουν απρόσκοπτα.” Read more
Έρχονται ώρες, μέρες και νύχτες που έχοντας ως καύσιμο την φαντασία μου ταξιδεύω από μέρος σε γειτονιά και από γειτονιά σε άλλες συνοικίες άγνωστες. Θέλω να απορροφήσω και να κλέψω την κάθε εικόνα άσχετα από το αν με τρομάζει, με χαροποίει ή μου προσφέρει μια ανίατη θλίψη. Θέλω να τρέξω μακριά ,να γίνω ένα με το περιβάλλον και να αφεθώ στην τελειότητα της μυθοπλασίας και της απλότητας. Σαν μικρό παιδί που το μόνο που θέλει να κάνει είναι να τρέξει και να παίξει με την άμμο στην παράλια δημιουργώντας πυργάκια από ευτυχία και όνειρα!!
Εκεί που το χθες σμίγει με το σήμερα, εκεί που όλα είναι πιο αμέριμνα , εκεί που οι ήχοι από την λατέρνα συναντάνε το άρωμα από το γιασεμί … Εκεί λοιπόν σας καλούμε να κλείσουμε ραντεβού στη μακροβιότερη συνοικία της Αθήνας , την Πλάκα …Τη μοναδική συνοικία της πόλης που σε τέτοια έκταση μπορεί κάποιος να δει την Αθήνα όπως ήταν πριν 100 χρόνια.
Η Βίτσα είναι ορεινό οικισμός του νομού Ιωαννίνων, χωριό του Κεντρικού Ζαγορίου. Ένας παραδοσιακός οικισμός, με ιδιαίτερο ιστορικό, αρχιτεκτονικό και οικολογικό ενδιαφέρον, είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά χωριά του Ζαγορίου, περιοχή χαρακτηριστική στην Ελλάδα για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φύση της, καθώς βρίσκεται πάνω στον οδικό άξονα του Κεντρικού Ζαγορίου, στα όρια του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου και στην αρχή της περίφημης χαράδρας του Βίκου. Κτισμένη αμφιθεατρικά σε περιοχή απαράμιλλου φυσικού κάλλους, εντυπωσιάζει και προκαλεί τον ανυποψίαστο επισκέπτη να περιδιαβεί τα καλντερίμια του χωριού και να αφουγκραστεί τα μυστικά του… Read more
Ο Τζον Νας γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1928 σε μία συνοικία της Δυτικής Βιρτζίνια από μια μεσοαστική οικογένεια. Ο πατέρας του, ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός για την Επιχείρηση Ηλεκτρικής Ενέργειας των Απαλλάχιων, ενώ μητέρα του, Μάργκαρετ Βιρτζίνια Μάρτιν, ήταν δασκάλα πριν ακόμη παντρευτεί. Η εκπαιδευτική του πορεία ήταν λαμπρή από μικρή ηλικία και η υποστήριξη από τους δυο γονείς του τεράστια, από μικρό παιδί είχε στη διάθεσή του έναν ατέλειωτο πλούτο γνώσεων που προερχόταν από τον μεγάλο όγκο από εγκυκλοπαίδειες κι άλλα βιβλία που βρίσκονταν στα ράφια της μεγάλης βιβλιοθήκης του σπιτιού του ενώ του επέτρεπαν να παρακολουθεί μαθήματα προχωρημένων μαθηματικών στο τοπικό κολέγιο, ενώ ήταν ακόμη μαθητής στο σχολείο.
Η φοιτητική του ζωή ξεκίνησε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κάρνεγκι, από όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1948 με πτυχίο και μεταπτυχιακό μαθηματικών. Συνέχισε στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον στο οποίο έλαβε υποτροφία, και ξεκίνησε το κυνήγι της ακαδημαϊκής του καριέρας στα Μαθηματικά. Παράλληλα έγινε και αποδεκτός από το Χάρβαρντ το οποίο απέρριψε, ύστερα από υποτροφία Τζων Σ. Κένεντι που του παραχώρησαν, διότι θεώρησε πως δεν θα αναγνωριζόταν ποτέ η πραγματική του αξία.
Ένα βροχερό πρωινό καλοκαιρινής μέρας αποφάσισα- μιας και δεν ήταν η ιδανική μέρα για να λιώσω στην παραλία παρέα με το αντηλιακό μου και τους φίλους μου μιλώντας περί ανέμων και υδάτων- να ξεκαθαρίσω τα πράγματα του ακατάστατου δωματίου μου για τη επάνοδο στο πατρικό μου.
Άρχισα να τοποθετώ τα έπιπλα στη θέση τους, να τα ξεσκονίζω, για να τοποθετήσω τα νέα μου πράγματα και επιτέλους να κάνω το χώρο μου όπως ακριβώς ονειρευόμουν. Ένα ντουλάπι είχε μείνει μόνο, το οποίο δεν είχα ανοίξει ακόμα σκεφτόμενη πως δεν ήταν απαραίτητο να γίνει σήμερα και αυτό. Read more