H UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου με αφορμή δύο γεγονότα. Στις 23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλα ονόματα των γραμμάτων: ο ισπανός συγγραφέας του Δον Κιχώτη Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο άγγλος δραματουργός Γουίλιαμ Σαίξπηρ.
Ας αδράξω αυτή την ευκαιρία για να σας μιλήσω για ακόμα μια φορά για τον έρωτα μου αυτό.. Τα Βιβλία
και για αρχή, δε μπορώ παρά να μοιράστω το παρακάτω μαζί σας ..
Και επειδή οι φιλοσοφίες μου περί βιβλίων μπορεί να μη σας πείσουν, θα προτιμήσω να σας προτείνω τα 5 βιβλία με τα οποία θα πρέπει να αρχίσετε το αναγνωστικό σας ταξίδι σε ελληνικά και ξένα ύδατα.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που όσες φορές και αν το διαβάσεις νιώθεις ότι είσαι ακόμα παιδί και που όσες φορές και αν το διαβάσεις παίρνεις διαφορετικά μηνύματα;;;;; Μα φυσικά..Ο μικρός πρίγκηπας….
Ένα έργο που σε κάνει να νοιώθεις ελεύθερη, σκιαγραφεί μονοπάτια, αλλά εσύ τα χαράζεις και τα επιλέγεις. Ταυτίζεται κάθε άνθρωπος με όσο περίεργα και διαφορετικά βιώματα και αν έχει. Θεωρείται παιδικό βιβλίο και όμως είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε κάθε ηλικία, καθώς οι παρατηρήσεις και τα νοήματα που παρουσιάζονται είναι βαθυστόχαστα και ιδεαλιστικά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας θυμίζει μικρές και απλές αλήθειες που οι μεγάλοι έχουν ξεχασμένες. Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, του μικρού πρίγκηπα, οι μεγάλοι ξαναβλέπουν από την οπτική γωνία ενός παιδιού, όπου και βρίσκονται οι βασικές αρχές των ανθρώπων. Τα παιδιά τη διαβάζουν σαν παραμύθι, ενώ οι ενήλικοι διαβάζουν πίσω από τις λέξεις.
Και μετά το έργο που σου φωνάζει να το ακολουθήσεις..
“Ανοιξιάτικο βράδι. Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα, μιλάει σ’ έναν νέο. Δεν έχουν ανάψει φως. Απ’ τα δυο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα να πω ότι η Γυναίκα με τα Μαύρα έχει εκδώσει δυο – τρεις ενδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές θρησκευτικής πνοής. Λοιπόν, η Γυναίκα με τα Μαύρα μιλάει στον Νέο. – Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Είναι καλό το φεγγάρι, – δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. Άφησέ με νάρθω μαζί σου.”
Η πολύσημη “Σονάτα του σεληνόφωτος” που φιλοσοφεί, για έννοιες όπως το παρελθόν και το παρόν, η νιότη και τα γηρατειά, η φθορά και το επερχόμενο και αδιέξοδο τέλος ενός «κόσμου» μακράν της αληθινής ζωής, της κοινωνικής πραγματικότητας.
Και παραμένοντας στο ίδιο κλίμα περνάμε σε ένα μυθιστόρημα του Κολομβιανού Νομπελίστα συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας». Ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από συναίσθημα. Μήπως έτσι θα έπρεπε να είναι οι μεγάλες αγάπες; Αξέχαστες, υπομονετικές ώσπου να εκπληρωθούν…Ένα βιβλίο που μοιάζει τόσο παράταιρο στις μέρες μας.
«Βυθίστηκα στη ρομαντική λογοτεχνία, που είχα αποκηρύξει όταν η μητέρα μου
θέλησε να μου την επιβάλει με το ζόρι, και από αυτή συνειδητοποίησα
πως η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη Γη να γυρίζει δεν είναι
οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια.» Gabriel García Márquez
Τέλος, θα κλείσω τις βιβλιοπροτάσεις μου με τη “Φάρμα των ζώων”, ένα αδυσώπητο βιβλίο. Ο George Orwell θα μιλήσει για τα γουρουνάκια της φάρμας του κυρίου Τζόουνς δεν αντέχουν άλλο την καταπίεση των ανθρώπων. Δύο νεαροί – γουρούνια θα προσπαθήσουν να μετατρέψουν το όνειρο ενός Γέροντα, σε πραγματικότητα. Θα αναγάγουν όλα τα γουρούνια σε ισότιμους εργάτες, θα ιδρύσουν τον Ανιμαλισμό (Animal = ζώο) και θα διεκδικήσουν τη φάρμα από τον μεθυσμένο κύριο Τζόουνς.
Θα πετύχει η επανάσταση;
Οι βιβλιοπροτάσεις
1. Μικρός Πρίγκιπας του Αντουάν ντε Σαιντ-
2. Σονάτα του σεληνόφωτος του Γ. Ρίτσου
3. Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
4. Ο παίχτης του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
5.H Φάρμα των ζώων του George Orwell
Αλεξάνδρα…