Λατρεύω το διάβασμα. Με ηρεμεί, με ξεκουράζει, με ταξιδεύει.. Έχετε δει ποτέ εκείνες τις τεράστιες βιβλιοθήκες που σκαρφαλώνουν στους τοίχους και είναι μπουκωμένες βιβλία;;; Μια τέτοια θέλω να αποκτήσω κάποτε! Αυτή η ζεστασιά που εκπέμπει, τα χρώματα η δυνατότητα να αρπάξεις ένα βιβλίο και να ανατρέξεις στην αγαπημένη σου σκηνή, στον χιλιοδιαβασμένο στίχο, να βρεις συντροφιά στους ήρωες και να ταξιδέψεις σε κόσμους μαγικούς.
Ένα βιβλίο είναι ένα καινούριος κόσμος, ένας φανταστικός περίπατος σε νέα μέρη, συναισθήματα, ιδέες, πολιτισμούς. Ρουφάς λαίμαργα τις σελίδες του, συμπάσχεις, ονειρεύεσαι!!
Για μερικούς κακή συνήθεια, μα για μένα απαραίτητο.. υπογραμμίζω ό,τι μ’ αρέσει, γράφω ονοματεπώνυμο, ημερομηνία, μέρος στην αρχή και στην τελευταία σελίδα τις εντυπώσεις μου.. Κι εύχομαι πως κάποια στιγμή κάποιος θα πάρει στα χέρια του το βιβλίο που διάβασα, θα μοιραστεί τα συναισθήματά μου.
Το φετινό καλοκαίρι ήταν αφιερωμένο, τυχαία και χάρη μιας προσφοράς, σε μια Χιλιανή αγαπημένη συγγραφέα, την Ιζαμπέλ Αλιέντε. Η πρώτη γνωριμία έγινε χρόνια πριν όταν μου χάρισαν την τριλογία της «Οι αναμνήσεις του Αετού και του Ιαγουάρου» αποτελούμενη από τα εξής βιβλία: «Η πόλη των θηρίων», «Το Βασίλειο του Χρυσού Δράκοντα», «Το δάσος των Πυγμαίων». Ταξίδεψα με τις περιπέτειες της δημοσιογράφου Κέιτ Κολντ, του εγγονού της Αλεξάντερ και της φίλης του Νάντιας σε μέρη μακρινά. Περιγραφές, τοπία, όρια όπου το πραγματικό και το φανταστικό περιπλέκονται, πολιτισμοί μακρινοί, γοητευτικοί, μυστήριοι. Read more →
