Xιονοδρομία:ιστορική αναδρομή

Είναι η αγαπημένη εποχή του χρόνου για εκείνους που λατρεύουν το χιόνι που αν και στη χώρα μας είναι σπάνιο φαινόμενο δεν είναι λίγοι αυτοί που ταξιδεύουν χιλιόμετρα για να βρουν ένα ικανοποιητικά οργανωμένο κέντρο για το χόμπι τους. Ωστόσο είναι εκπληκτικό το πόσα λίγα πράγματα γνωρίζουμε για αυτό το σπορ, για την προέλευσή του και την μετέπειτα διάδοση του στην Ελλάδα και ακριβώς αυτό έρχεται να μας απαντήσει το παρόν άρθρο.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες το άθλημα της χιονοδρομίας απεικονίζεται σε λίθινες ζωγραφιές στην κεντρική Ασία περίπου 5 χιλιάδες χρόνια πριν, κατά τη λίθινη εποχή. Ενώ αρχαιολόγοι ανακάλυψαν  στη Νορβηγία στο νησί Rodoy, μετά από μια σειρά ανασκαφών μια μορφή ενός ανθρώπου με σκι, χαραγμένη σε πέτρινο τοίχο. Η σκανδιναβική χώρα θεωρείται μητέρα του αθλήματος και από αυτήν έχουμε δανειστεί τις περισσότερες λέξεις όπως το “ski” (χιονοπέδιλο ή χιονοδρομία), “skrida” (βάδισμα με ολίσθηση) καθώς και η λέξη “slalom” (λοξό ίχνος). Σύμφωνα με την Νορδική μυθολογία εικάζεται πως η λέξη ski προέρχεται από την θεά Skjeda η οποία μετακινείται με τα σκι πάνω στο χιόνι συνδυάζοντας και τοξοβολία.

Ο άνθρωπος, αρχικά, χρησιμοποιούσε τα χιονοπέδιλα ως μέσο μετακίνησης και επιβίωσης πάνω στο χιόνι κι έπειτα προοδευτικά σαν πολεμικό, ερευνητικό, τουριστικό και τέλος ως αθλητικό μέσο. Τα χιονοπέδιλα αρχικά ήταν ένα ζευγάρι μακρόστενες ξύλινες σανίδες, οι οποίες δένονταν σε παπούτσια ή σε μπότες με τα αρχαιότερα δείγματα σκι να ανακαλύπτονται στη Σουηδία. Από το 1860 και μετά, το άθλημα αρχίζει να αντιμετωπίζεται ως μέσο αναψυχής και αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Αρχικά στην Σκανδιναβία από τις μετακινήσεις των λαών της Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας προς την Δύση, λόγω του πολικού κλίματος κι έπειτα επεκτάθηκε στις Αλπικές χώρες, στη Βόρεια και Νότια Αμερική, Κεντρική και Νότια Ευρώπη καθώς και στην Ωκεανία.

Η ιστορία του αθλήματος στην χώρα μας ξεκινά το 1928 όταν ιδρύθηκε  ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών, την ίδια χρονολογία που κατακτήθηκαν για πρώτη φορά οι κορυφές των Ελληνικών βουνών. Μέσα σε ένα χρόνο το σπορ βρίσκει σημαντική απήχηση σε πολλές περιοχές και ιδρύεται ολόκληρη ομοσπονδία εν έτη 1930 από τον Ορειβατικό Πατρών ο οποίος κατά την έναρξη του δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου αριθμούσε τουλάχιστον 40 σωματεία. Ο τύπος ξεκίνησε να δημοσιεύει κατορθώματα μελών και το άθλημα προσελκούσε όλο και περισσότερο κοινό. Την εποχή εκείνη, εμφανίστηκαν και ζήτησαν να γίνουν μέλη των σωματείων πολλά άτομα που είχαν γνωρίσει το σκι στις αλπικές χώρες και γυρίζοντας στην πατρίδα έφεραν μαζί τους  γνώση και σύνεργα του σκι, άγνωστα μέχρι τότε στην Ελλάδα.

Ο καλύτερος χειμώνας στη χώρα μας για τους οπαδούς του σκι ήταν το 1929 και το 1930 και λέγεται ότι  ένας μεγάλος λάτρης της φύσης και ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου βιβλιοπωλείου της χώρας, ο Κώστας Ελευθερουδάκης, είχε χρησιμοποιήσει τα σκι του τότε στα γύρω βουνά της Αθήνας και μάλιστα το ζευγάρι των χιονοπέδιλών του εκτίθεται στο καταφύγιο του ορειβατικού στην Πάρνηθα. Ιδιαίτερα τιμητική θέση στο ξεκίνημα της Ελληνικής Χιονοδρομίας και τα πρώτα αθλητικά βήματα κατέχει ο μηχανικός Νίκος Τσόρης, με ένα ζευγάρι σκι που είχε φέρει γύρω στα 1910 και αυτός από το εξωτερικό δίδαξε τη χρήση τους στους διακεκριμένους ορειβάτες της εποχής εκείνης. Οι πρώτοι αγώνες χιονοδρομίας στη χώρα μας έγιναν στις 31 Ιανουαρίου 1932, μπορούσαν να συμμετέχουν και γυναίκες.