άρθρα, μουσική, εκπαιδευτικά νέα, θέατρο, προτάσεις, βόλτες, ταξίδια, ψυχαγωγία , ελεύθερος χρόνος, ελεύθερο μυαλό, freeminds, freemindsgr
Εντάξει όλοι περάσαμε από αυτή την φάση !! Πρώτη μέρα στη σχολή, πρώτη μέρα μακριά από το σπίτι και την οικογένεια, πρώτη μέρα στην νέα σου καθημερινότητα. Από την μία είσαι τόσο χαρούμενος που επιτέλους είσαι και εσύ φοιτητής και από την άλλη είσαι τόσο περίεργος για το τι θα συναντήσεις.
Ακούς πολλά , από γονείς και φίλους ..και δεν ξέρεις τι να πιστέψεις ..
Οι Freeminds λοιπόν έχουν να σου προτείνουν τα εξής: Read more
Σε παλαιότερες εποχές κυκλοφορούσε ένα σύντομο σχολικό ανέκδοτο, το οποίο πήγαινε ως εξής: ‘’Συνελήφθη μαθητής με μικροποσότητα βιβλίων στην κατοχή του!’’ Αυτή η σύντομη δήλωση ανεκδοτολογικού χαρακτήρα αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, ακόμη και σήμερα, σε όσους εμπλέκονται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, είτε έκαναν τη διαδρομή τους και επιλέγοντας το σημείο τερματισμού τους, αποσύρθηκαν, αλλά είχαν την τύχη το ταξίδι τους να τούς είναι αρεστό.
Τετριμμένο το ζήτημα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μα διαχρονικό. Όσες συζητήσεις και να γίνουν για χάρη του, το θέμα παραμένει, αν και κάποιοι έχουν αντιρρήσεις, ανεξάντλητο. Φορώντας κανείς τα γυαλιά της νεολαίας μπορεί να παρακολουθήσει κομμάτι της ελληνικής μυθολογίας να ξεδιπλώνεται μπροστά του. Παρατηρεί τους μαθητές, σαν άλλους Σισύφους, να μετακινούν τα ασήκωτα βάρη που κρύβει η κάθε σχολική τσάντα μέχρι το βράδυ, για να ξαλαφρώσουν στο τέλος της ημέρας και να χαρούν τόσο όσο τους επιτρέπει η ώρα της ξεκούρασης, μέχρι τη στιγμή που θα είναι αναγκασμένοι να επαναλάβουν αυτό το καθήκον. Read more
Μέσα στο πλαίσιο των διαφόρων κοινωνικών συμβάσεων που περνάει, άλλων επιβεβλημένων και άλλων αναγκαστικών, λόγω επιβίωσης, ο άνθρωπος διοχετεύει την ενέργειά του σε αρκετές διαδικασίες, οι οποίες του εξασφαλίζουν τη διατήρηση στα κοινωνικά γίγνεσθαι και είναι, την αναγνώριση από τους ομοίους του και τους υπόλοιπους του συνόλου, την ανάδειξη, την καταξίωση, γενικότερα τη δυνατότητα διάδρασης με άλλες ομάδες, οι οποίες συνεργάζονται όσο το δυνατόν αρμονικά ή έστω τυπικά, προκειμένου ο κύκλος της ζωής να συνεχιστεί με όσο το δυνατόν λιγότερες ανωμαλίες.
Read more
Η σύγχρονη ελληνική, και όχι μόνο, κοινωνία, θεμελιώθηκε στη βάση ενός επαγγελματικού καθωσπρεπισμού, όπου η εκλογή της καριέρας ενός ανθρώπου «αρμόζει» να είναι απόλυτα σύμφωνη με την επιδίωξη ενός άμετρου και ακαταλόγιστου υλικού παροξυσμού. Πρωταρχικό κριτήριο για την επιλογή της δουλειάς ενός νέου ατόμου κατέληξε να είναι αποκλειστικά η προοπτική της άμεσης και, στο μέτρο του δυνατού, εύκολης χρηματικής αποζημίωσης. Το όνειρο της εξασφαλισμένης ( είτε, συνηθέστερα στο δημόσιο τομέα, είτε άλλοτε στον ιδιωτικό ) «δουλίτσας», είναι αυτό που εδώ και πολλά χρόνια έχει παγιωθεί ως αυτοσκοπός πολλών Νεοελλήνων. Η νοοτροπία που καλλιέργησε και εξακολουθεί να ενισχύει ένα τέτοιο κλίμα οπωσδήποτε θα αναζητηθεί μέσα στο βάθος των χρόνων, ούτε καν στο πρόσφατο παρελθόν. Ίσως το απωθημένο του Έλληνα να είναι , διαχρονικά, η θέση του ίδιου στο ρόλο του αφεντικού, του σπουδαίου και περίτρανου ανθρώπου που διαθέτει πλούτη και κύρος, αυτού που καταλαμβάνει ένα τέτοιο αξίωμα ιεραρχικά, ώστε να τον καθιστά «υπολογίσιμη δύναμη» μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Νομίζω πως μια τέτοια ερμηνεία του πράγματος με βάση το ελληνικό «απωθημένο», έστω και αν λανθάνει, χαίρει κάποιας αληθείας. Read more