Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες

…το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού του χειμώνα…

Το 1901 η Στοκχόλμη φιλοξενεί για πρώτη φορά τους Βόρειους ή Σκανδιναβικούς αγώνες(Nordic Games) . Εμπνευστής τους ο δημοφιλής Σουηδός στρατηγός και «πατέρας του σουηδικού αθλητισμού» Βικτορ Γκούσταβ Μπάλκ.

Οι Nordic Games περιελάμβαναν αγωνίσματα γνωστά στη Σκανδιναβική Χερσόνησο όπως τa: σκι, downhill racing, skeleton, curling, speed skating, figure skating και bandy. Εκτός από αυτά στο πρόγραμμα των αγώνων υπήρχε όπερα, θέατρο και παραδοσιακούς χορούς της Σκανδιναβίας, προσελκύοντας τον τουρισμό.

Ο Μπάλκ, ως ένα από τα πρώτα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής προτείνει στον Πιερ Ντε Κουμπερντέν , τον ιδρυτή της, να συμπεριληφθούν τα χειμερινά αγωνίσματα στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών. Τελικά τον πείθει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908 εμφανιζεται το άθλημα των παγοδρομιών. Τρία χρόνια αργότερα η Δ. Ο. Ε καταθέτει πρόταση στους διοργανωτές των Ολυμπιακών της Στοκχόλμης να παρουσιαστεί Εβδομάδα Χειμερινών Αθλημάτων ως παράλληλη εκδήλωση. Η Σουηδική πλευρά το αρνείται υποστηρίζοντας πως οι Βόρειοι Αγώνες θα υποβαθμιστούν.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας το 1920- τους πρώτους μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο- τα χειμερινά σπορ επιστρέφουν με παγοδρομίες και Hockey επί πάγου.

Η σύνοδος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στη Λωζάνη αποφασίζει να αναθέσει στη Γαλλία, το 1924, τη διοργάνωση Διεθνούς Εβδομάδας Χειμερινών Αγωνισμάτων. Οι εκδηλώσεις διάρκειας δέκα ημέρών σημειώνουν μεγάλη επιτυχία και για πρώτη φορά δίνεται , στο Σαμονί της Γαλλίας , ο τίτλος «Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες».

Από τότε και κάθε τέσσερα χρόνια πραγματοποιούνται υπό την Αιγίδα της Δ.Ο.Ε(Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή).

Οι 23οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες στο PyeongChang Olympic Stadium της Νότιας Κορέας αποδεικνύουν πως ο αθλητισμός έχει την ικανότητα να γεφυρώνει κάτω από ειρηνικές συνθήκες όλο τον Κόσμο.

Η συμμετοχή της Βόρειας Κορέας στους αγώνες έδωσε άλλον αέρα στη διοργάνωση. Παρ’όλη την εμπόλεμη κατάσταση των δύο χωρών – η οποία έληξε με ανακωχή και όχι με συνθήκη Ειρήνης(1950-1953) – αποφασίστηκε από την Νότια Κορέα η κοινή παρουσία τους στην εναρκτήρια παρέλαση με την ίδια σημαία αλλά και και την ίδια ομάδα Hockey επί πάγου Γυναικών.

Η τελετή έναρξης έγινε στις 09/02 και η τελετή λήξης αναμένεται στις 24/02/2018.

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ:

Καλλιτεχνικό Πατινάζ.
Πατινάζ Ταχύτητας.
Πατινάζ Ταχύτητας μικρής πίστας.
Curling.
Σκι Αντοχής.
Δίαθλον(Shooting).
Αλπικό σκι.
Άλμα με σκι.
Βόρειο Σύνθετο.
Ελεύθερο Σκι.
Χιονοσανίδα.
Λούτζ.
Έλκηθρο.
Σκέλετον.

Οι  χώρες  που  λαμβάνουν  μέρος  είναι  εξοικειωμένες  σε  καιρικές  συνθήκες  που ευνοούν  τη συμμετοχή στα  παραπάνω  αθλήματα. Ωστόσο  χώρες , με  κατά  βάση θερμό  κλίμα,  δεν  αποκλείονται  από  τους  αγώνες.

Το  1936  στο  Γκάρμις- Παρτενκίρχεν  της  Γερμανίας εμφανίζεται  η Ελλάδα  και  ακολουθεί  η  Κύπρος  το 1980 στο λεικ πλάσιντ  των Η.Π.Α .  Οι δύο  χώρες  δεν  έχουν  αγγίξει  το βάθρο  των  μεταλλίων  όμως συνεχίζουν να  μάχονται. Αν  κάποιος  από  τους  αθλητές  βρεθεί  στην   κατάταξη  των  30  πρώτων  η επιτυχία  είναι  ήδη  μεγάλη.

Η ελληνική  συμμετοχή στους  23^ους  Χειμερινούς  Ολυμπιακούς  Αγώνες   κατεβαίνει  με  τέσσερις  αθλητές  και  προπονητή  τον Στέργιο  Πάππο,  ο οποίος  βρίσκεται  για  τέταρτη φορά  στη  διοργάνωση. Το 1992  και  το  1988  εκπροσωπεί  τη  χώρα  μας ως  αγωνιζόμενος  και  το 2014  στο  Σότσι  της  Ρωσίας  ως  Ομοσπονδιακός  προπονητής.

Για  το  2018  τα ελληνικά  χρώματα  κυματίζουν  με  τους:  Γιάννης  Αντωνίου–Σοφία Ράλλη  που  αγωνίζονται  στα  Αλπικά  και  Απόστολος  Αγγέλης–Μαρία  Ντάνου στους  δρόμους  αντοχής.

Οι  πόλεις   που  εκπροσωπήθηκαν  οι  Χειμερινοί Ολυμπιακοί  Αγώνες  χρονολογικά:

• 1924 – Σαμονί  της  Γαλλίας.
• 1928 – Σαν  Μορίτζ  της  Ελβετίας.
• 1932 – Λεικ Πλάσιντ  των  Η.Π.Α.
• 1936 – Γκαρμίς Παρτενκίρχεν.
• 1948 – Σαν Μορίτζ  της  Ελβετίας.
• 1952 – Όσλο της  Νορβηγίας.
• 1956 – Κορτίνα  Ντ’Αμπέτσο της Ιταλίας.
• 1960 – Κοιλάδα  Σκουάου των  Η.Π.Α.
• 1964 – Ίνσμπρουκ  της  Αυστρίας.
• 1968 – Γκρενόμπλ  της  Γαλλίας.
• 1972 – Σαπόρο  της  Ιαπωνίας.
• 1976 –  Ίνσμπρουκ της  Αυστρίας.
• 1980 – Λεικ  Πλάσιντ  των  Η.Π.Α.
• 1984 – Σαράγεβο της Γιουγκοσλαβίας.
• 1988 – Κάλγκαρυ του  Καναδά.
• 1992 – Άλμπερτβιλ  της  Γαλλίας.
• 1994 – Λιλεχάμερ  της  Νορβηγίας.
• 1998 – Ναγκάνο της  Ιαπωνίας.
• 2002 – Σολτ Λεικ  Σίτι  των  Η.Π.Α.
• 2006 – Τορίνο της  Ιταλίας.
• 2010 – Βανκούβερ του Καναδά.
• 2014 – Σότσι  της  Ρωσίας.
• 2018 – Πιεονγκτσανγκ της Νότιας  Κορέας.

Μαριαλένα  Βιλλιώτη