To Boyhood μεγάλωσε όσο κι εσύ

6a00d83451d77869e201a3fd3de7ad970b

Ξεκίνησα με σκοπό να δω επιτέλους την ταινία που γυριζόταν 12 χρόνια. Υπόθεση δεν είχα διαβάσει. Η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα. Αποδείχθηκε πως είχα δίκιο, αφού η ταινία δεν είχε υπόθεση(!) Και ήταν η πιο ωραία ταινία χωρίς υπόθεση που έχω δει.

Ο Richard Linklater μπορούσε να εστιάσει σε αμέτρητα κοινωνικά θέματα που πήγαζαν από τη ροή. Στο πώς μεγαλώνουν τα παιδιά χωρισμένων γονιών, το αντίκτυπο που έχουν σ’ αυτά οι λάθος επιλογές επόμενων συντρόφων του γονέα… Όλα αυτά όμως πέρασαν απλά από την οθόνη, καθώς σημασία είχε μόνο η αλλαγή, η εξέλιξη, η ωρίμανση του Μέισον.

boyhood

Αν έχεις μεγαλώσει στα 00’s η ταινία αυτή είναι ένας ύμνος στις αναμνήσεις των παιδικών και εφηβικών σου χρόνων. Σε μια από τις πρώτες σκηνές ακούγεται το «Yellow» των Coldplay και σε μια από τις τελευταίες το «Somebody that I used to know». Οι τηλεοράσεις στην αρχή είναι μεγάλες και τετράγωνες και τα τηλέφωνα αυτά τα τεράστια με την κεραία, θυμάσαι; Μέχρι και στα βιντεοπαιχνίδια γυρίζουμε πίσω στο χρόνο. Από το Game Boy στο PSP κι από το X-Box στο Wii. Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο σε βάζει στο κλίμα της αντίστοιχης εποχής. Αναπόφευκτα αφού η εκάστοτε σκηνή όντως γυρίστηκε το 2002,2003…Και παράλληλα σκηνοθετημένα, για να πετύχει αυτόν τον ένα και μοναδικό του στόχο!

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ταυτιστείς, ως θεατής, με κάποιον ήρωα σε κάποια στιγμή της ζωής του. Ειδικά ο πρωταγωνιστής  μεγαλώνει ακριβώς όπως εσύ, όπως ο φίλος σου, ο γιος σου. Τόσο ρεαλιστικό και τόσο απλό.

Η ταινία κρατάει δυόμιση ώρες στις οποίες δεν θα βαρεθείς ούτε στιγμή. Κι όταν τελειώσει θα σου αφήσει μια ευχάριστη αίσθηση. Μια αίσθηση νοσταλγίας, ικανοποίησης και ηρεμίας. Είναι ο ορισμός της ψυχαγωγίας. Δε θέλει να σε προβληματίσει. Ούτε να σου πει κάτι βαθυστόχαστο και εξεζητημένο. Θέλει να ζήσει μαζί σου αυτά τα χρόνια.
Γιατί το Boyhood μεγάλωσε όσο κι εσύ!

Σταυρούλα Κουλίτση

Leave a Reply