Στην Θεσσαλονίκη η άνοιξη μπαίνει χαλαρά! Ο ήλιος δίνει το πρώτο σύνθημα στους Θεσσαλονικείς πως τα όμορφα καφέ της Λεωφόρου Νίκης και της πλατείας Αριστοτέλους έβγαλαν τα τραπεζάκια έξω και τους περιμένουν. Ο Λευκός Πύργος λουσμένος με φως στέκεται περήφανα ως αντάξιο σύμβολο της πόλης.
Χαλαρά, λοιπόν, κι εγώ απολαμβάνω τον καφέ μου στην προβλήτα του λιμανιού, σημείο συνάντησης πολλών νέων αλλά και στέκι πολιτισμού, καθώς εκεί βρίσκονται το μουσείο κινηματογράφου και το μουσείο φωτογραφίας, το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην φωτογραφία. Και τα δύο μουσεία αποπνέουν στον χώρο αγάπη για την τέχνη και τον κάνουν ιδανικό για έμπνευση και συζήτηση.
Συνέχισα την βόλτα μου περπατώντας από το λιμάνι μέχρι τον Λευκό πύργο, δίπλα στη θάλασσα. Μία διαδρομή που με την αλμύρα και τον ρομαντισμό της συνήθως καθαρίζει τον νου από βαριές σκέψεις αλλά και την ψυχή από την σκουριά της ρουτίνας. Για να είμαι ειλικρινής, σε αυτό βοηθάει λίγο και το μαλλί της γριάς, αυτό που πουλάνε στα καροτσάκια τους οι πλανόδιοι γύρω από τον Λευκό Πύργο!
Έτσι, τρώγοντας μαλλί της γριάς χάζευα ένα από τα καραβάκια- καφέ του Θερμαϊκού και συγκεκριμένα το πειρατικό καράβι, το οποίο με φόντο την δύση του ήλιου έμοιαζε λες και ήταν βγαλμένο από κάποιο παραμύθι, λες και ερχόταν να κουβαλήσει τα όνειρα των ερωτευμένων και να τα ταξιδέψει μέχρι την άκρη του κόσμου.
Άρχισε να βραδιάζει. Το φεγγάρι σε αυτή την πόλη έχει για στρώμα την αγκαλιά της θάλασσας. Φέγγει στα νερά της και κρατάει συντροφιά στα λόγια αγάπης που λέγονται στα παγκάκια της Νέας παραλίας. Εξάλλου η Θεσσαλονίκη είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις πλέον ερωτικές πόλεις της Ελλάδας και απ’ ότι φαίνεται όχι άδικα.
Η ανθισμένη Θεσσαλονίκη λοιπόν είναι ο καλύτερος καμβάς για να αποτυπωθούν τα πρώτα παιχνίδια της άνοιξης με τον Θερμαϊκό, τα πρώτα παιχνίδια του έρωτα, τα πρώτα παιχνίδια του μυαλού και της φαντασίας μπλεγμένα με το άρωμα των πεύκων και των αμυγδαλιών.
Καλπαζίδου Γεωργία