Οι νέες πολιτικοκοινωνικές αλλαγές σε συνδυασμό με την πολυπολιτισμικότητα των σύγχρονών κοινωνιών και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχουν επιφέρει την ανάγκη ανανέωσης και στις τέχνες. Το αίτημα αυτό εκφράζεται στον χώρο της ποίησης, με νέα είδη να έρχονται στο προσκήνιο, με γνωστότερο τον όρο “spoken word poetry”.
Η ποίηση “spoken word” έχει, όπως μαρτυρεί και το όνομα της, ως πρωτογενές υλικό της το λόγο. Λόγο ποιητικό που αναμειγνύεται με τον πεζό καθημερινό λόγο και εκφωνείται μπροστά σε ακροατήριο. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή ποίηση, στην οποία το ποιητικό υποκείμενο εκφράζεται μέσα στα όρια της σελίδας και φαινομενικά απουσιάζει κατά τη στιγμή της ανάγνωσης, στην ποίηση αυτή, ο ποιητής είναι παρών και απαγγέλει ο ίδιος το δημιούργημα του. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρόκειται μόνο για απλή απαγγελία.
Η ποίηση αυτή είναι μια διαδραστική διαδικασία που εύκολα θα μπορούσε να ενταχθεί στην κατηγορία των «παραστατικών τεχνών» (performing arts). Αφορμή για το αφηγηματικό αυτό ποίημα συνήθως αποτελεί μια ανάμνηση ή μια σκέψη που εξελίσσεται, εμπλουτίζεται και ταξιδεύει. Ο καλλιτέχνης, επάνω στη σκηνή έχει ως συμμάχους τον ρυθμό, τον επιτονισμό, τις παρηχήσεις, την ομοιοκαταληξία, ακόμη τη γλώσσα του σώματος ή το φωτισμό του χώρου. Πολλές φορές, μπορεί να συνοδεύεται από μουσική στο υπόβαθρο. Άλλωστε, στοιχεία από διάφορα μουσικά είδη, όπως η ραπ, η χιπ-χοπ, η ροκ, η τζαζ είναι ευδιάκριτα. Read more