Στις 21 Ιουνίου 1948 η Columbia Records ακουμπά την βελόνα στον πρώτο δίσκο βινυλίου για γραμμόφωνο, σηματοδοτώντας μια επανάσταση στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας, η οποία μελλοντικά θα άγγιζε το ρεκόρ στις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις μέσα στους αιώνες. Μέχρι τα τέλη του ίδιου έτους το βινύλιο θα καθιερωθεί ως το κύριο μέσο κατασκευής των μουσικών δίσκων.
Η κυκλοφορία και διάθεση του φωνογράφου ωστόσο, άργησε να αγγίξει το φιλόμουσο κοινό. Η πτώχευσή του συγκρατήθηκε από την κατασκευή των πρώτων συσκευών αναπαραγωγής μουσικής με κερματοδέκτη που δεν ήταν παρά οι πρόδρομοι των juke box. Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η εταιρία Decca θα φτιάξει δίσκους 78 στροφών από βινύλιο. Οι ανταγωνιστές της ωστόσο, θα ακολουθήσουν διαφορετική πορεία φτιάχνοντας τους πρώτους δίσκους 45 στροφών από βινύλιο την ίδια περίοδο. Γεγονός το οποίο θα σημάνει σταδιακά την κατάργηση των δίσκων γραμμοφώνου, με τις πωλήσεις να μειώνονται τη δεκαετία του 1950.
Και κάπως έτσι οδηγούμαστε στο 1889 όταν η Columbia Phonograph Co. ιδρύεται από τον Edward D. Easton και αρχίζει την μαζική κατασκευή Γραμμοφώνων. Η επιτυχία είναι άμεση, παρόλο που εκείνη την εποχή προωθούνταν η «ηχογραφημένη» μουσική μέσω των νίκελ juke boxes. Η έκρηξη της εμπορικής εκμετάλλευσης του βινυλίου ώθησε σε εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων βινυλίου για όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, μέχρι τη σταδιακή περιθωριοποίησή τους με την έλευση της ψηφιακής εποχής στον ήχο. Όμως, στην πράξη η παραγωγή δίσκων βινύλιο δε σταμάτησε ποτέ… Read more