Με ενοχλεί αυτή η αφόρητη ησυχία της νύχτας

Με ενοχλεί αυτή η αφόρητη ησυχία της νύχτας

Τίποτα δεν χτυπά, όλα είναι σταματημένα σε μια ώρα βουβή, σιωπηλή. Ακόμα και ο χτύπος της καρδιάς δεν έχει δύναμη, χτυπά αθόρυβα, δειλά, φοβισμένα. Της φωνάζω, τη διατάζω να χτυπήσει να σπάσει η μονοτονία μου.

Το παράδοξο είναι πως τη νύχτα την αγαπώ, είναι κομμάτι μου… όλα μοιάζουν και είναι αλλιώς. Όλοι κοιμούνται και δεν σε κουράζουν με την κριτική τους, βάζουν το μυαλό τους στη σίγαση που επιτρέπεται. Τι γίνεται όμως όταν ο εγκέφαλος δίνει σήμα στην καρδιά να μένει ξεσκέπαστη, με τα πάντα μπροστά στα μάτια σου ολόγυμνα;;; Read more

Μια εικόνα..Εμείς

Μια εικόνα..Εμείς

Φωτογραφίες περιφέρονται εδώ κι εκεί, «φιγουράρουν» σε εφημερίδες, περιοδικά, διαδίκτυο. Από ένα κόσμο που δε μοιάζει με το δικό μας κι όμως είναι αυτός. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μα στην ουσία τόσο ίδιοι. Με αγωνίες και προβλήματα σίγουρα πιο σημαντικά από τα δικά μας.

Ακούω μια φωνή μέσα μου να λέει: «Πρόοδος, το λένε». Ναι το ξέρω. Πρόοδος. Όταν εξασφαλίζεις τα βασικά θέλεις κι άλλα κι άλλα κι άλλα.. Αδυνατείς να αρκεστείς σε κάποια και το σακούλι διογκώνεται σαν ένα μπαλόνι που φουσκώνει φουσκώνει με ορατό τον κίνδυνο να εκραγεί. Και πότε τελειώνει αυτό;; Όταν ξεχνάς τα βασικά;; Όταν κινδυνεύεις να τα χάσεις και τότε συνειδητοποιείς την αξία τους;;;
Read more