ΕΠΙΘΥΜΩ-ΜΠΟΡΩ-ΠΡΑΤΤΩ

 

freeminds
Σου χαρίζω. Μου δωρίζεις. Δίνω. Παίρνω. Προσφέρω δίχως να απαιτώ. Έχω προσδοκίες και πορεύομαι. Βοηθώ και μαθαίνω να συνυπάρχω.

Ρήματα. Στην πλειοψηφία ενεργητικά. Έτσι όπως αρμόζει να είμαστε, εφ’ όσον οι δυνάμεις μας το επιτρέπουν. Όπου δυνάμεις, σημειώστε σωματικές και πνευματικές-ψυχικές. Οι οικονομικές είναι ένας αστάθμητος παράγων που στην παρούσα ανάλυση της πλανόδιας σκέψης μου παίζει ρόλο μόνο εάν ισοδυναμεί με καταστάσεις που εμπλέκουν κίνδυνο επιβίωσης.

Εθελοντισμός, προσφορά, μέλη μιας κοινότητας, μιας μικρογραφίας της κοινωνίας. Ώρες αμέτρητες ξοδεμένες στο διαδίκτυο, τους ατελείωτους καφέδες, τις κουβέντες τύπου «κλαίω τη μοίρα μου» αλλά κατά τ’ άλλα μένω πεισματικά αδρανής. Δεν απαρνούμαι τη χαρά της χαλάρωσης, μα αντιλέγω στο εξής: Κάτι από το περίσσευμα του χρόνου, της ενέργειας, των υλικών ή μη αγαθών, μπορούμε να το αξιοποιήσουμε με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να συνεισφέρουμε σε όσους έχουν ανάγκη, ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τις δικές μας ανησυχίες.

Να ανακυκλώσουμε, να δώσουμε ρούχα που χρόνια μένουν αφόρετα σε συλλόγους πολυτέκνων, οργανισμούς κοινωνικής αλληλεγγύης, πρωτοβουλίες για παιδιά και απόρους. Να μην πετάμε ό,τι μπορεί να είναι χρήσιμο στα χέρια όσων έχουν ανάγκη. Read more