χριστούγεννα
Δεν υπήρχε πιο έτοιμος άνθρωπος για τις γιορτές από εμένα.
Οι τρίχες της γάζας με ενοχλούσαν στο στόμα, αλλά δεν είχα δύναμη να ασχοληθώ. Τα μάτια μου μ’ έσφιγγαν, το κεφάλι μου μ’ έσφιγγε, όλα ήταν δύσκολα. Τουλάχιστον σήμερα τα φώτα δεν μου φαίνονταν δυνατά. “Τί κάνει ο όμορφος; Σήμερα θα σε πάρουν, ε;”
Read more
Γράμμα στον εαυτό μου
Η ώρα έδειχνε περασμένες 4, όταν τελικά αποφάσισε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Τα μάτια της ανοιγόκλειναν συνέχεια από την ώρα που χώθηκε κάτω από τα σκεπάσματα. Η νύχτα ήταν κρύα και η φωτιά από το τζάκι ζέσταινε το δωμάτιο. Άφησε αργά και σιγά στην άκρη την κουβέρτα, για να μην ξυπνήσει ο Άρης που κοιμόταν ήσυχος δίπλα της μετά από μια δύσκολη μέρα.
Φόρεσε το πιο ζεστό φούτερ της και αθόρυβα γλίστρησε μέσα στο μπάνιο…
Το φως ήταν σχετικά χαμηλό και μια αίσθηση χαμομηλιού κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα.
Μια γιορτή, μα τι γιορτή
Μια απορία, η οποία εν πολλοίς παραμένει διαχρονική ακόμη και στις μέρες μας, όσο και να έχει αλλοιωθεί η αίσθηση του έξω κόσμου και της καθημερινότητας εν γένει, εξαιτίας των περιορισμών της πανδημίας, αφορά την επιλογή των νέων, κυρίως ανθρώπων, όσον αφορά μια από τις μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης. Αντικειμενικά, η συντριπτική πλειοψηφία επιλέγουν τα Χριστούγεννα ως την αγαπημένη τους εορτή. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από αυτή την επιλογή των περισσοτέρων; Παρακάτω δίνονται μερικές σκέψεις, οι οποίες, ενδεχομένως, να ανταποκρίνονται είτε στο σύνολο είτε σε κάποιες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αρέσκονται στο γενικότερο κάλεσμα του τελευταίου μήνα του χρόνου. Ορίστε λοιπόν γιατί μας αρέσουν τα Χριστούγεννα. Read more
Χριστούγεννα εν μέσω πανδημίας
H ανθρωπότητα εορτάζει τη Γέννηση του Κυρίου. Οι πόλεις έχουν ήδη βάλει τα γιορτινά τους. Χριστουγεννιάτικες αποδράσεις και ταξίδια στο εσωτερικό της χώρας και σε χώρες του εξωτερικού έχουν ήδη προγραμματιστεί. Συζητήσεις για ρεβεγιόν σε νυκτερινά κέντρα και σε σπίτια έχουν δρομολογηθεί. Κόσμος έχει κατακλύσει την αγορά. Διάχυτη είναι η επιθυμία αυτά τα Χριστούγεννα να μην επιτραπεί στην πανδημία του κορωνοϊού να απλώσει το μαύρο πέπλο της στις ψυχές και στη διάθεσή μας. Η ανάγκη για ψυχαγωγία, για διασκέδαση, για δια ζώσης επικοινωνία, για μια αγκαλιά κι ένα φιλί, για στιγμές ανεμελιάς χωρίς φόβο και ενδοιασμούς, δεσπόζει όσο ποτέ. Όμως, ο κορωνοϊός είναι εδώ! Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα και χιλιάδες συνάνθρωποί μας είναι κατ’ οίκον ασθενείς. Αβάσταχτος πόνος και θλίψη υπάρχουν στις ψυχές οικείων και συγγενών για αγαπημένους ανθρώπους που λόγω της πανδημίας δεν βρίσκονται πλέον κοντά τους. Read more
Λευκή ελπίδα
Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου είχαν αρχίσει δειλά δειλά να χαϊδεύουν τα μάγουλα της Γιώτας Αλεξοπούλου. Τα λαμπερά χεράκια είχαν ξεφύγει από τη μισάνοιχτη κουρτίνα του δωματίου της και με παιχνιδιάρικη διάθεση βάλθηκαν να θωπεύουν τις παρειές της νεαράς φοιτήτριας. Είχε αρχίσει να συνέρχεται από το λήθαργό της, πράγμα το οποίο δεν επιθυμούσε και πολύ. Το αγαπημένο της όνειρο είχε επισκεφθεί για ακόμη μια φορά τη συνείδησή της.