Μέσα στην ανθυγιεινή ησυχία και την αφόρητη δυσοσμία μιας (κοινωνικής) χωματερής, ζουν και βασιλεύουν τα πιο άθλια υποκείμενα, οι πιο σάπιες και διεφθαρμένες σκέψεις και συμπεριφορές. Με μια λέξη, βράζει και ζέχνει η βία με τα πολλά της πρόσωπα και τους περίτεχνους χειρισμούς. Κι εκεί, στην αποπνικτική για πολλούς ησυχία της καθημερινότητας, ακούστηκε ξαφνικά μια γυναικεία φωνή. Η φωνή αυτή ήρθε αποφασισμένη να ταράξει τα ήσυχα νερά, να ξεπλύνει και να παρασύρει τη βρωμιά μακριά, σαν κύμα. Ήταν το πρώτο κύμα της παλίρροιας που θα ακολουθούσε αμέσως μετά.