ΔΙΣΑΚΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ

ΔΙΣΑΚΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ

Πόσες φορές δεν έχει τύχει σε όλους μας να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση, όπου στιγμιαία χάνουμε την επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο και μεταφερόμαστε σε έναν άλλον κόσμο, έναν κόσμο επιθυμητό, δίχως σκοτούρες και έγνοιες, δίχως υποχρεώσεις και άγχος, με αγαπημένα πρόσωπα και ιδεατές καταστάσεις. Ακόμη και η ξαφνική αφύπνιση του μυαλού και η υπενθύμιση ότι κάτι πρέπει να γίνει άμεσα και ας είναι και υποχρέωση, μπορεί να ενταχθεί σε αυτή την κατηγορία ονειροπόλησης. Και πάντοτε η αντίδραση των γύρω μας είναι η ίδια, με μια απορία που θα μπορούσε να θεωρηθεί προεπιλεγμένη και μοναδικά ταιριαστή για την περίσταση. Ομως τότε το ‘’ πού ταξιδεύεις’’ μετατρέπεται στο εισιτήριο της επιστροφής και επαναφέρει τον ταξιδευτή στην τάξη, στο σημείο εκκίνησής του, στη ρουτίνα του. Read more