συνταγές

Ας μάθουμε πρώτα για τις πίτες
Οι πίτες μπορούν να διαχωριστούν σε μεγάλες (η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Θεσσαλία και η Στερεά Ελλάδα έχουν σπουδαία παράδοση, κυρίως σ’ αυτές) και μικρές (καλιτσούνια Κρήτης, μποχτσαδέλια Λήμνου, λυχναράκια Κρήτης, μελιτίνια Σαντορίνης κ.λ.π.). Επιπλέον, ανάλογα με τα υλικά τους χωρίζονται σε νηστίσιμες και αρτύσιμες ή σε γλυκές και αλμυρές. Μια άλλη κατηγοριοποίησή τους είναι σε πίτες με φύλλο ή χωρίς, η οποία υποδεικνύει τη μεγάλη καινοτομία που έγινε με τη χρήση του φύλλου, δίνοντας την ευκαιρία σε εδέσματα της αγροτοκτηνοτροφικής κουζίνας να ανυψωθούν σε δημιουργίες μεγάλης νοστιμιάς.

O μακρινός πρόγονος του φύλλου ίσως να είναι το αρχαιοελληνικό λάγανον, ένα κομμάτι λεπτής επίπεδης ζύμης ψημμένης σε καυτή πέτρα ή φούρνο. Ωστόσο και οι Τούρκοι νομάδες είχαν επιδείξει θαυμαστό ζήλο στην παρασκευή λεπτών άζυμων παρασκευασμάτων. Απ’ όπου και να ξεκίνησε η δημιουργία αυτού του τύπου ζύμης, η ανάπτυξη των λεπτεπίλεπτων φύλλων που χρησιμοποιούνται σε ορισμένες πίτες, πρέπει  να έγινε στην Κων/πολη, στις κουζίνες του Τοπ Καπί και από εκεί να εξαπλώθηκε στην Οθωμανοκρατούμενη Ελλάδα. Read more →