Σοφοκλής

Με αφορμή τις συζητήσεις των τελευταίων ημερών για την κατάργηση του  μαθήματος της Αντιγόνης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα ήθελα να εκφράσω τις έντονες ανησυχίες και αντιρρήσεις μου. Έχοντας τελειώσει πρόσφατα το σχολείο τα κείμενα της Αντιγόνης παραμένουν ολοζώντανα στη μνήμη μου με πολύ αγάπη και νοσταλγία γι’ αυτό και με βρίσκει αντίθετη η επικείμενη κατάργησή της.

Πράγματι, όπως και τα υπόλοιπα μαθήματα αρχαίων ελληνικών και όχι μόνο ,που διδάσκονται στις διάφορες τάξεις, έτσι και η Αντιγόνη, ως σχολικό μάθημα, δεν καταφέρνει πάντοτε να μεταδώσει ουσιαστικά μηνύματα ως λογοτεχνικό έργο- κειμήλιο υψίστης αξίας και καταντά συχνά πληκτικό και ανούσιο μάθημα για τα παιδιά, εφόσον μάλιστα αναλώνονται στη γραμματικοσυντακτική ανάλυση του κειμένου παρά στο περιεχόμενό του. Υπό αυτές τις συνθήκες εύκολα δίνεται χώρος σε ορισμένους, οι οποίοι  δεν τρέφουν καμία αγάπη για τη γλώσσα εν γένει αλλά ούτε και ευαισθησία για την παιδεία,  να απαιτούν την κατάργησή της. Ωστόσο, η Αντιγόνη αποτελεί αληθινό θησαυρό, επιβίωμα χρόνων και αποκύημα του σπουδαίου Σοφοκλή. Η δεύτερη αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία του αποτελεί έργο ρηξικέλευθο και αντιεξουσιαστικό μιας και θέτει ζητήματα κοινωνικά, ηθικά , θρησκευτικά και πολιτικά ενώ τα διλλήματα στο έργο είναι πολλαπλά. Ο Χέγκελ δίδασκε στους φοιτητές του ότι η Αντιγόνη είναι το αισθητικά πιο τελειοποιημένο καλλιτέχνημα ενώ πολλοί  είναι εκείνοι που εμπνεύστηκαν από το έργο του Σοφοκλή παρουσιάζοντάς  το στο θέατρο , στη ποίηση κλπ. Read more →