~Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας
Οικογενειακό τραπέζι. Τί θα φορέσεις, τί ώρα θα ξυπνήσεις, πώς στο καλό θα βγάλεις το μολύβι από τα μάτια σου που μουτζουρώθηκε χτες το βράδυ; Ήταν μια μεγάλη νύχτα και άλλο τόσο μεγάλος είναι ο μαύρος κύκλος πάνω από το μάγουλο.
Τί να βάλεις. Τα χτεσινά μυρίζουν τσιγάρο και ποτό, δε θα κάνει καλή εντύπωση στην οικογένεια. Η γιαγιάκα δε θα το μυρίσει, πάντα έχει τον τρόπο της να αγνοεί αυτά που πρέπει να αγνοήσει και να επισημάνει αυτά που πρέπει να συζητηθούν. Όπως τα λίγα κιλά που έχεις βάλει από το καλοκαίρι και σε κυνηγάνε στο χορό να τα εξαφανίσεις. Θα γίνει κι αυτό, σκέφτεσαι και βγάζεις έξω την ωραία φούστα.
Θα πάει ωραία με τη μαύρη μπλούζα, ντάξει δε θα πας και σε κηδεία. Στο οικογενειακό τραπέζι. Δε σε νοιάζει πολύ πώς θα πιάσεις τα μαλλιά σου, ποιος θα σε δει. Πάντως όχι ο ενδιαφέρων τύπος από χτες. Ξαδέρφια και θείες. Σιγά το πράγμα. Πιάνεις ένα κότσο γιατί δε θα προλάβεις να πλυθείς. Το τραπέζι ξεκινά από τις 12 κι εσύ μόλις έχεις ξυπνήσει. Είναι 12 παρά. Η μαμά σου φωνάζει, ξέρει ότι θα αργήσετε. Κάθε χρόνο υπολογίζει.
Λες να βάλεις και λίγο μολύβι; Πάνω από το χτεσινό. Θα φαίνεσαι μεγάλη και σκοτεινή, ο,τι πρέπει για αντίδραση στους ‘μεγάλους’. Ποιούς μεγάλους; Κι εσύ τώρα πια μεγάλη λέγεσαι, ή τέλος πάντων έτσι σε λένε. Δε το νοιώθεις τόσο πολύ, ακόμα. Έχεις χρόνο, κάτσε να γίνεις 20. Read more
