Γιατί παιδική ηλικία χωρίς παραμύθι δεν νοείται..

Γιατί παιδική ηλικία χωρίς παραμύθι δεν νοείται..

Η παιδαγωγική και µορφωτική διάσταση και διδακτική αξία του παραµυθιού έχει πολλές παραµέτρους. Τα παραµύθια αποτελούν κείµενα µε δυνατότητες αναπαραγωγής, µε παιγνιώδεις δραστηριότητες, µε κάποια σκηνοθεσία, που αποκαλύπτουν ενδεχοµένως και πτυχές της προσωπικότητας του παιδιού. Είναι αυτά που όχι μόνο προκαλούν τις δυνατότητές του µαθητή αλλά  µπορούν να συµβάλλουν και στην ανάδειξη των δυνατοτήτων τους. Τα παραµύθια, σχεδιασµένα και αξιοποιηµένα σωστά, δεν προκαλούν πλήξη, αλλά καθηλώνουν µε τη γοητεία τους, προκαλούν και εξάπτουν τη φαντασία και την περιέργεια.   Read more

Μιας κάλπης παραμύθια

Μιας κάλπης παραμύθια

Ο τρόπος κατά τον οποίον κάποιος προσέρχεται σε ένα εκλογικό κέντρο με σκοπό να διαπράξει το καθήκον της ψηφοφορίας ανακαλεί, εν πολλοίς, τη συνθήκη των παραμυθιών. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο σκηνικό, με όλους τους χαρακτήρες να πράττουν όπως ακριβώς θα περίμενε κανείς και περιμένει να πράξουν στο κάτω κάτω. Οι ανατροπές είναι σπάνιες και το αποτέλεσμα σχεδόν προκαθορισμένο. Αφού με βάση τα στοιχεία που διαθέτουμε γνωρίζουμε ότι μας προεξοφλούν το μέλλον της διαδικασίας, γιατί να μπαίνουμε στον κόπο να την επαναλαμβάνουμε όταν παραστεί ανάγκη; Read more

άλλη μια φάση ζωής…

άλλη μια φάση ζωής…

Τέσσερα χρόνια φοιτητικής ζωής κλείστηκαν σε βαλίτσες, αγκαλιές δοθηκαν, δάκρυα κύλησαν και ένα ωραίο πρωινό έφυγα. Eπόμενη σκηνή, πίσω στο σπίτι, δωμάτιο παιδικών και εφηβικών χρόνων. Oι αφίσες πρέπει να φύγουν…

Μαζέυτηκαν πολλά. Eνα ένα να συνηθίζω..αρχικά είναι οι φίλοι μου που έβαλα αναμεσά μας τόσα χιλιόμετρα. Tο χειροκρότημα στον κύριο Γκράχαμ Μπελ. Έγινε το τηλέφωνο προέκταση μου… έπειτα μου λείπει εκείνη η αίσθηση ελευθερίας που σου δίνει το δικό σου σπίτι.. οι στιγμές που θέλω να γυρίσω σπίτι και να βάλω την μουσική στο τέρμα, που θέλω να με βρεί το ξημέρωμα να βλέπω τηλεόραση, να γράφω, να διαβάζω και να μην με ενοχλήσει, να μην μου μιλήσει κανένας.. να μην κάνω τίποτα..αν ακούσω άλλη μια φορά «φάε κάτι παιδί μου,έρεψες.» Θα αρχίσω να ανυσηχώ σοβαρά πως πρωταγωνιστώ σε παραμύθι των αδερφών Γκριμ, είμαι ο χανς και η μάνα μου θέλει να με σφάξει στο τέλος του μήνα σαν άλλη κακιά μάγισσα….ας μην επεκταθώ καλύτερα για φλερτ, ερωτές, νέες γνωριμίες.. Εδω αγάπη μου δεν γυρίζονται παραμύθια. Εδώ γυρίζεται το no ….. and the village!! Read more

Λέγε μου αλήθεια κι ας κοιμάμαι με τα παραμύθια

Λέγε μου αλήθεια κι ας κοιμάμαι με τα παραμύθια

Να μου λες την αλήθεια. Το θέλω. Το απαιτώ. Να ξέρω τι έρχεται, τι θα κληθώ να αντιμετωπίσω.

Μη φοβάσαι. Έχω έτοιμες τις άμυνές  μου. Τις ντύνω με τις όποιες αδυναμίες μου, μα σαν έρθει η ώρα εκείνη θα γίνω λέαινα για να προστατέψω όσους αγαπώ.

Ξέρεις .. η αγάπη είναι μοχλός κινητήριος. Είναι κι όπλο χρήσιμο κι επικίνδυνο μαζί. Αρκεί να κατανοείς τη δύναμή της και να υποκλίνεσαι στο μεγαλείο της. Να θαυμάζεις και να αφήνεσαι. Να λες μα πιότερο να πράττεις.

Λέγε μου την αλήθεια.. κι άσε με στη σιγαλιά του λυκόφωτος να ανιχνεύω τα θεριά και να ονειρεύομαι πως κατατροπώνω τους δράκους.

Μη φοβάσαι. Αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο.. κι ας θαρρείς πως αμφιταλαντεύομαι σ’ ένα κόσμο φανταστικό.

Είναι η πανοπλία μου. Read more

Πρόσωπα: Charles Perrault…ο κρυφός συγγραφέας των παραμυθιών

Με αφορμή την χθεσινή επέτειο την γέννησης του αλλά και την τιμητική της Google να το συμπεριλάβει στο Doodle πρόγραμμά της δεν θα μπορούσαμε να μην θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια όταν μας διάβασαν για πρώτη φορά οι μεγάλοι το παραμύθι του Κοντορεβιθούλη, της Κοκκινοσκουφίτσας ή της Ωραίας Κοιμωμένης. Παραμύθια τόσο γνωστά παγκοσμίως που από πίσω τους κρύβονται άλλοι μεταγενέστεροι συγγραφείς που μεταποίησαν τις ιστορίες αλλά ποτέ δεν αποδόθηκαν τα ένσημα στον αληθινό τους συγγραφέα. Ο λόγος για τον Γάλλο λαογράφο Charles Perrault που γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1628, σπούδασε Νομικά και έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1671.

google.freeminds.gr

Read more