Ένα χοπ και βρίσκομαι δεξιά. Ένα χοπ και βρίσκομαι αριστερά.
Ή μήπως πουθενά;
Και ενώ κάποιοι νέοι βασανίζονται για τις λίγες επιλογές που προσφέρονται σήμερα, κάποιοι άλλοι νέοι, αντίθετα, είναι χαμένοι στην πληθώρα των επιλογών τους. Ακροβατούν πότε στη μία ιδέα, πότε στην άλλη και τούμπαλιν. Ελλάδα του 2019: Πρώτα πρώτα, η ανεργία, έπειτα, πολιτική – και όχι κομματική – παρακμή και συνακόλουθα, ηθικό λίμνασμα. Αδιαφορία και δυσφορία. Και εμείς κάπου εκεί χωμένοι στον λαό που σαπίζει: αυτόν που άλλοτε αδιαφορεί για τις επιλογές που του δίνονται ή έστω για τις επιλογές που υπάρχουν γύρω του και αυτόν που δεν μπορεί να μεταχειριστεί τις διάφορες επιλογές που ανακάλυψε. Ας οργανωθούμε, όμως λίγο. Read more