Όνειρα, φευγαλέες σκέψεις και σημάδια σε γυρνούν στο τότε. Άνθρωποι που άλλοτε φάνταζαν κομμάτια του εαυτού σου είναι ξένοι κι όμως έκανες τόσο καιρό να το καταλάβεις. Γιατί όμως τόσο καιρό πνιγμένη στον αέναο κύκλο του “τίποτα”; Γιατί η απόλυτη άρνηση μπροστά στις καταστροφικές σχέσεις; Έχεις δίπλα σου ανθρώπους που απλά σε βοηθούν να συρθείς στο χρόνο και όχι να τον ζήσεις και να παλέψεις για αυτόν; Πάντα η δεύτερη, τρίτη, τέταρτη ευκαιρία…μα γιατί άλλωστε!!! Γιατί είμαστε άνθρωποι και λάθη κάνουμε και λάθη συγχωρούμε….. Πόσο αστείο φαντάζει στα μάτια μου και ηχεί στα αυτιά μου!!! ΤΟ γιατί δεν είναι άλλο παρά γιατί έχουμε συμβιβαστεί..έχουμε δεχτεί ότι αυτοί οι άνθρωποι μας αγαπούν και είναι δίπλα μας για το καλύτερο…Αισθανόμαστε παγιδευμένοι σε δύσβατα και άγνωστα μονοπάτια του ίδιου μας του εαυτού, έχουμε συναισθηματικά εξαρτηθεί, νιώθουμε ανήμποροι να χορέψουμε στην πίστα της ζωής, γιατί ως τότε χορεύαμε RNB, που να χορέψουμε τσάμικα και συρτά τώρα; Read more