Κανείς δεν είναι τέλειος, κανείς δεν είναι άψογος, κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Άλλων τα λάθη, όμως, είναι πιο βαριά, κατακριτέα, καταπατούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, διαταράσσουν την ομαλή κοινωνική συμβίωση και διασαλεύουν την τάξη και την ασφάλεια. Είναι τα λάθη εκείνα που οδηγούν στη φυλακή και στην έκτιση ποινών αναλόγων των παραπτωμάτων που έχουν διαπραχθεί, τα λάθη εκείνα που στιγματίζουν και απομονώνουν οδηγώντας τον ένοχο σε ένα κελί όχι μόνο για να τιμωρηθεί αλλά και για να σωφρονιστεί ώστε να επανενταχθεί απρόσκοπτα στην κοινωνία και να επανέλθει στην προηγούμενη ζωή του, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, στο τέλος της ποινής του.
Για κάθε δράση όμως, υπάρχει και αντίδραση και ενώ η αντίδραση του νόμου στην κατακριτέα πράξη εξαντλείται στην καταδίκη και την επιβολή ποινής, η αντίδραση των ανθρώπων είναι πιο σκληρή, είτε πρόκειται για μέλη της κοινωνίας έξω από τη φυλακή, είτε πρόκειται για μέλη της κοινωνίας της φυλακής. Πολλές φορές οι άνθρωποι ακόμα και μετά το πέρας της διαδικασίας στις δικαστκές αίθουσες, αμφισβητούν την αποδοθείσα δικαιοσύνη καθώς ο όποιος κείμενος νόμος στα μάτια τους δεν είναι ικανός να αναστρέψει τα ήδη κακώς κείμενα, πόσω μάλλον να συναγωνιστεί τους ηθικούς νόμους που επιβάλλει μια κοινωνία μέσα από τους εσωτερικούς της μηχανισμούς και οι οποίοι στα μάτια των κοινωνών μοιάζουν απαράβατοι. Read more →
