Η τυποποίηση των ηθών …

Η τυποποίηση των ηθών …

‘’Και αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις…‘’. Αριστουργηματικά ο μεγάλος ποιητής Κ.Π.Καβάφης, περί το 1913, θα μας υποδείξει την έννοια της ηθικής κοινωνικής στάσης και της μετρημένης ζωής. Σχεδόν έναν αιώνα μετά, αναρωτιέμαι, αν μπορεί να υπάρξει  μεγαλύτερος εξευτελισμός της ανθρώπινης υπόστασης, αν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερος εξευτελισμός της ίδιας της ζωής.

Έχεις μεγαλώσει και συ και το ξέρω, ξέρω πως έχεις δει και συ μικρές ψυχές να περιπλανιούνται στους δρόμους ζητώντας λίγα χρήματα ‘’ανθρωπιάς ‘’. Σκέφτεσαι:« Να δώσω η όχι;» Φοβάσαι και αμφιταλαντεύεσαι. «Θα κάνω απλά μια τρύπα στο νερό», λες. «Θα συμβάλω στην παιδική εκμετάλλευση»,λες. Άλλος πάλι, θα προσφέρει ότι μπορεί. Γιατί;  Γιατί φοβάται τις συνέπειες που μπορεί να υποστεί αυτό το μικρό παιδί. Είπα Παιδί;  Και όμως, δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει  σαν παιδί. Το σκέφτεσαι και πάλι, ξανά και ξανά, μέχρι που θα χτυπήσει το τηλέφωνο. Άργησες στη δουλειά. Τρέχαααα. Read more

“τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν”

“τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν”

Η σύγχρονη ελληνική, και όχι μόνο, κοινωνία, θεμελιώθηκε στη βάση ενός επαγγελματικού καθωσπρεπισμού, όπου η εκλογή της καριέρας ενός ανθρώπου «αρμόζει» να είναι απόλυτα σύμφωνη με την επιδίωξη ενός άμετρου και ακαταλόγιστου υλικού παροξυσμού. Πρωταρχικό κριτήριο για την επιλογή της δουλειάς ενός νέου ατόμου κατέληξε να είναι αποκλειστικά η προοπτική της άμεσης και, στο μέτρο του δυνατού, εύκολης χρηματικής αποζημίωσης. Το όνειρο της  εξασφαλισμένης ( είτε, συνηθέστερα στο δημόσιο τομέα, είτε άλλοτε στον ιδιωτικό ) «δουλίτσας», είναι αυτό που εδώ και πολλά χρόνια έχει παγιωθεί ως αυτοσκοπός πολλών Νεοελλήνων. Η νοοτροπία που καλλιέργησε και εξακολουθεί να ενισχύει ένα τέτοιο κλίμα οπωσδήποτε θα αναζητηθεί μέσα στο βάθος των χρόνων, ούτε καν στο πρόσφατο παρελθόν.  Ίσως το απωθημένο του Έλληνα  να είναι , διαχρονικά,  η θέση του ίδιου στο ρόλο του αφεντικού, του σπουδαίου και περίτρανου ανθρώπου που διαθέτει πλούτη και κύρος,  αυτού που καταλαμβάνει ένα τέτοιο αξίωμα ιεραρχικά, ώστε να τον καθιστά «υπολογίσιμη δύναμη» μέσα στο κοινωνικό σύνολο.  Νομίζω πως μια τέτοια ερμηνεία του πράγματος με βάση το ελληνικό  «απωθημένο», έστω και αν λανθάνει, χαίρει κάποιας αληθείας. Read more

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

Τα τελευταία χρόνια έχω βάλει τον εαυτό μου σε μια διαδικασία συνεχούς παρατήρησης των συνανθρώπων μου σχετικά με το κατά πόσον οι σύγχρονοι Έλληνες (Νεοέλληνες)  διαθέτουν ιστορικές γνώσεις. Γνωρίζουν ιστορία ή απλά είναι δέσμιοι της ημιμάθειας που προσφέρει η στείρα αποστήθιση; Πόσο έχει βοηθήσει σε αυτό η εκάστοτε κυβέρνηση;  Ένας λαός ιστορικά πεπαιδευμένος μπορεί να προασπίσει τα συμφέροντα της πατρίδας του και να παλέψει γι’ αυτή ή η εν λόγω άποψη είναι «ντεμοντέ»; Read more

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο στάθηκε μια τυχαία  συνάντηση ένα πρωινό  με έναν συνταξιούχο εκπαιδευτικό σε ένα μικρό καφέ στην πλατεία, απέναντι από ένα δημοτικό σχολείο. Πίνοντας  τον καφέ του στο διπλανό τραπεζάκι και χαζευόντας το αδειανό προαύλιο, που μόλις χτύπησε το κουδούνι γέμισε με παιδιά και φωνές, γύρισε το βλέμμα του σε εμάς και μας είπε πως κάποτε το σχολείο αυτό ήταν γεμάτο ελληνόπουλα, ενώ τώρα μπορεί να διακρίνει κανείς διάφορες εθνικότητες και κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάπως έτσι χάνεται ο ελληνισμός. Αξίζει να επισημανθεί ότι ο τόνος του δεν ήταν ούτε επιθετικός, ούτε ξενοφοβικός αλλά έμοιαζε περισσότερο με μία διαπίστωση, με μία σκέψη στο μυαλό του που την είπε αυθόρμητα δυνατά. Και κάπως έτσι, ήρθε με τη σείρα της στο δικό μου μυαλό η ακόλουθη σκέψη, η σκέψη έγινε προβληματισμός και ο προβληματισμός αρθρο.

Read more

Αυτό που οι φασίστες μισούν…

FASISMOS
Tο φίδι του φασισμού εκτρέφεται και μεγαλώνει μέσα στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας,  που το επωάζει και το ταΐζει σε διεθνές επίπεδο και παράλληλα  η ίδια εμφανίζεται έκπληκτη στο θέαμα της ανάπτυξή του.  
Η γέννηση του φασισμού, η άνοδός του, αλλά και η σημερινή του αναβίωση αποτελεί απόλυτη έκφραση της επιβεβαιωμένης ιστορικά αλήθειας ότι µια κοινωνία, κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες, μπορεί να οδηγείταικάποιες φορές σε παρεκκλίνουσες κατάστασεις.

O Δημήτρης Κουσουρής (ιστορικός, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντίας στη Γερμανία) αναφέρει “οι δυνάμεις της αντεπανάστασης,  κάτω από διαφορετικά ονόματα και κοστούμια, κερδίζουν ολοένα και πιο γρήγορα έδαφος. Αργά αλλά σταθερά στην αρχή, παρακολουθήσαμε τις πρώτες συμμετοχές νεοφασιστών σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, πρώτα το 1994 στην Ιταλία, γενέθλια γη του ιστορικού φασισμού, και έπειτα στην Αυστρία το 2000. Στη συνέχεια, είδαμε αυτή την εξέλιξη να επιταχύνεται, ιδίως από την κρίση του 2008 και μετά, με την εκλογική νίκη τουΕθνικού Μετώπου στη Γαλλία, τη ραγδαία άνοδο νεοφασιστικών και νεοναζιστικών οργανώσεων στην καινούργια περιφέρεια της ηπείρου, όπως και στην Ουγγαρία, την Ελλάδα, και πιο πρόσφατα στην Ουκρανία με τη συμμετοχή τους στην προσωρινή κυβέρνηση.”

Ο φατσισμός, λοιπόν κερδίζει σταδιακά την Ευρώπη….
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΛΕΠΕΝ
ΨΕΥΤΟ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ, Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ που κατακλυζει ολόκληρη την ανθρωπότητα.

και όλοι εμείς παρατηρητές ; Read more