Ήταν φθινόπωρο. Μία συνηθισμένη Δευτέρα. Άνοιξε την πόρτα του δωματίου της και πήγε στο σαλόνι όπου ήταν μαζεμένοι οι δικοί της. Ήταν βουρκωμένη και μόλις τους αντίκρυσε άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Χώθηκε στην αγκαλιά της μητέρας της και είπε “Σας χρειάζομαι.. Χρειάζομαι βοήθεια.” Κανείς δεν είχε καταλάβει μέχρι τότε. Κανείς δεν είχε υποπτευτεί. Ήταν μόλις 18 χρονών.