Θέατρο μια τέχνη που όλοι εμείς σε αυτό το χώρο/freeminds αγαπάμε.. Πολλές προτάσεις για θεατρικές παραστάσεις και μια έκδηλη αδυναμία σε κάθε συντελεστή μιας θεατρικής παράστασης…σκηνοθέτες.. ηθοποιούς…σεναριογράφους…ενδυματολόγους Read more
άρθρα, μουσική, εκπαιδευτικά νέα, θέατρο, προτάσεις, βόλτες, ταξίδια, ψυχαγωγία , ελεύθερος χρόνος, ελεύθερο μυαλό, freeminds, freemindsgr
Θέατρο μια τέχνη που όλοι εμείς σε αυτό το χώρο/freeminds αγαπάμε.. Πολλές προτάσεις για θεατρικές παραστάσεις και μια έκδηλη αδυναμία σε κάθε συντελεστή μιας θεατρικής παράστασης…σκηνοθέτες.. ηθοποιούς…σεναριογράφους…ενδυματολόγους Read more
Ποιητής και θεατρικός συγγραφέας της χρυσής γενιάς του ΄27 που το άδοξο τέλος της ζωής του γράφτηκε προφητικά από τον ίδιο σε ένα από τα έργα του…
Γεννημένος το 1898 από οικογένεια μικρών γαιοκτημόνων στο χωριό Φουέντε Βακέρος, μια μικρή αγροτική πόλη της Ανδαλουσίας, κοντά στη Γρανάδα, ο Λόρκα από πολύ μικρός ξεκινά να ασχολείται με τα εικαστικά και εμπλέκεται με τις δραστηριότητες των τοπικών καλλιτεχνικών ομάδων ολοκληρώνοντας το πρώτο του λογοτεχνικό έργο, «Εντυπώσεις και Τοπία» που δημοσιεύεται το 1918 χωρίς όμως ιδιαίτερη ανταπόκριση. Read more
Στοπ. Η αυλαία κλείνει. Οι κόκκινες κουρτίνες πέφτουν μαλακά όμως οριστικά. Η εικόνα σβήνει από το μυαλό και έρχεται το τέλος.
Χειροκρότημα.
Πολλοί λένε «Ηθοποιός σημαίνει φως» και εκεί νομίζουν πως περιέχεται όλη η σημασία της λέξης. Μιαν απλή φράση για να περιγράψεις έναν ηθοποιό. Έναν άνθρωπο, έναν χαρακτήρα. Μια ματιά, μιαν ανάσα.
Οποιος και οποια εισέρχονται στους κόλπους της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν πολλούς και διάφορους κόσμους, πολλά πνευματικά μονοπάτια, τα οποία τους χαρίζουν αφειδώς τις εμπειρίες των διαδρομών τους. Τέχνες, επιστήμες, γράμματα εν γένει ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια τους και προσπαθούν να αγγίξουν τις ψυχές τους, ώστε να εμφυσήσουν μέσα τους την αγάπη, τη λαχτάρα, την αγωνία για κάτι, να τους εμπνεύσουν να ακολουθήσουν το δικό τους δρόμο, αυτόν που τους έκανε εντύπωση και επιθυμούν να εντρυφήσουν.
Τί προσφέρει ή κατά πολλούς τί θα έπρεπε να προσφέρει ένα σχολείο; Μόρφωση, γνώσεις, χαρά, ευτυχία, διασκέδαση, ψυχαγωγία, ολοκλήρωση, ανθρωπιά, σεβασμό, ήθος. Ολα τα παρεχόμενα μαθήματα, χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία του ενός έναντι του άλλου, καταλλήλως συνδυασμένα και επεξεργασμένα από τον εκάστοτε καθηγητή, δίνουν στα παιδιά τα απαραίτητα συστατικά που η ψυχή τους χρειάζεται για να ανθίσει. Η παιδεία, όπως προαναφέρθηκε, έχει πολλά πρόσωπα. Η μουσική, η ζωγραφική, η γλωσσική μελέτη και το πείραμα προσθέτουν από ένα λιθάρι τη φορά για την προσεκτική κατασκευή του ανθρώπινου οικοδομήματος. Read more
Για μία ακόμη χρονιά το Petit Paris d’ Athènes μεταμορφώνει τα σοκάκια της Αθήνας σε μία μινιατούρα της πόλης του φωτός. Περισσότεροι από 500 καλλιτέχνες σε 40 διαφορετικά σημεία του κέντρου θα στολίσουν με την δική τους παράσταση τους δρόμους της πλατείας Ομονοίας μέχρι την πλατεία Βάθη και Καραΐσκάκη έως και τον σταθμό Λαρίσης.
Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από τις 6 έως τις 16 Οκτωβρίου και οι περαστικοί θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν εικαστικές εκθέσεις, μουσικά δρώμενα, σπάνιες συλλογές φωτογραφίας, θέατρο και street art μέσα στα στολισμένα σοκάκια που θα κατακλύζουν το κέντρο της πόλης.
Η τέχνη του δρόμου έτσι όπως ακριβώς γεννήθηκε στην πόλη του φωτός ζωντανεύει μέσα από παραστάσεις, διαλέξεις και “tables rondes” στα στενά της Αθήνας τα οποία δεν επιλέχθηκαν καθόλου τυχαία αφού οι περισσότεροι δρόμοι έχουν γαλλικά ονόματα. Πρόκειται για μία διασταύρωση της ελληνικής λαϊκής κουλτούρας με τον παριζιάνικο καλλιτεχνικό αέρα που θα αποδώσουν ένα άκρως γιορτινό και εποικοδομητικό αποτέλεσμα. Read more
Θέατρο μια τέχνη που όλοι εμείς σε αυτό το χώρο/freeminds αγαπάμε.. Πολλές προτάσεις για θεατρικές παραστάσεις και μια έκδηλη αδυναμία σε κάθε συντελεστή μιας θεατρικής παράστασης…σκηνοθέτες.. ηθοποιοί…σεναριογράφοι…ενδυματολόγοι…..
Πολλοί όμως εκεί έξω θα απορούν το γιατί, ίσως δε θα έχουν παρακολουθήσει ποτέ μια θεατρική παράσταση και δε θα νιώθουν ” Τι σημαίνει ΑΓΑΠΩ το θέατρο”. Αύτη είναι και η αφορμή για να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου..
Θα ξεκινήσω λοιπόν με κάτι που έλεγε ο Γκαίτε: «Όταν οι τέχνες έχουν γιορτή, τότε γίνεται θέατρο». Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι στη θεατρική πράξη αναδεικνύονται και όλες οι άλλες τέχνες. Το θέατρο λόγω της άρρηκτα συνδεδεμένης σχέσης του µε τις καλές τέχνες, αλλά και µε την ιστορία, τις παραδόσεις, το μύθο είναι ένα πολυσύνθετο καλλιτέχνημα, δημιούργημα. Θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως «σχολειό», αλλά είναι και μία γιορτή που αφήνει κάτι μέσα σου. Οι μελετητές αναφέρουν ότι αποσκοπεί στην ηθική και πνευµατική καλλιέργεια του θεατή, στη µόρφωση του, στην παιδεία του. Εγώ όμως πιστεύω ότι η μαγεία του είναι ότι δε φεύγεις χωρίς να «κουβαλήσεις» κάτι νέο. Αυτό μπορεί να είναι ένα ερώτημα, ένας προβληματισμός, δεν είναι απαραίτητο να πάρεις ένα πολύ φιλοσοφημένο μήνυμα. Ίσως κάτι κρυμμένο, κάποια μυστικό που θα σε κάνει να σκεφτείς ή να ονειρευτείς…. Κάτι αόριστο και ασαφές, ικανό όμως να μπολιάσει την ευαισθησία σου, την αισθητική σου μοναδικά και να σε βοηθήσει να διαμορφώσεις την κρίση σου και τις θέσεις σου. Read more
Την προηγούμενη βδομάδα είχα την τύχη να παρευρεθώ στο θέατρο Θησείον και να παρακολουθήσω τη παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο» με συντελεστές την Ομάδα θεάτρου «Ιδέα» (Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα και Κωνσταντίνος Μπιμπής). Ακόμα μεγαλύτερη η τύχη μου που συνομιλήσαμε μετά το τέλος της παράστασης και έτσι μπόρεσα να τους καταθέσω κάποιες απορίες και προβληματισμούς. Η παραγωγή αυτή παίζεται ήδη δύο χρόνια καθώς ξεκίνησε απ’ το Low Budget Festival, συνεχίστηκε στο «104» και αυτή την εποχή φιλοξενείται στο Θέατρο Θησείον. Η παράσταση διαγράφει μεγάλη επιτυχία φέτος και όχι άδικα. Τα παιδιά έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά και αυτό επαληθεύεται απ’ τις κριτικές, την προσέλευση και τα σχόλια των θεατών. Η ομάδα «Ιδέα» διασκευάζει τολμηρά και ευφάνταστα το κείμενο-ορόσημο του William Shakespeare διαγράφοντας μια αντισυμβατική και ειδολογική ανατροπή. Η παράσταση έχει γέλιο, συγκίνηση, προβληματισμό, πολιτικό και φιλοσοφικό στοχασμό και αρκετή αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Εδώ τελειώνουν τα σχόλια μου για το έργο, από εδώ και πέρα μιλάνε οι βασικοί πρωταγωνιστές.
ΑΘΗΝΑ- « Ούτε εμείς οι ίδιοι ξέρουμε πού οφείλεται αυτή η επιτυχία. Ίσως στην πολλή δουλειά που έχουμε κάνει και στην αγάπη που έχουμε σαν ομάδα, ίσως αυτό να επιφέρει αυτά τα αποτελέσματα. Σίγουρα συντελεί και η σκηνοθετική ιδέα του Κώστα που 2 ηθοποιοί κάνουν όλους τους ρόλους.
Κ. ΓΑΚΗΣ – « Κοίτα, το ίδιο το έργο είναι ένα διαμάντι του παγκοσμίου ρεπερτορίου, είναι ασύλληπτο έργο, το οποίο συνδυάζει μια κεντρική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων που είναι πραγματικά κοντά κάτι το οποίο χρειαζόμαστε στην εποχή μας. Το σφικτό αυτό δέσιμο είναι μια απάντηση σε οτιδήποτε ζουν, σ’ όλες τις δυσκολίες και αυτό το μήνυμα θεωρώ ότι είναι ένα κλειδί για την επιτυχία.
ΑΘΗΝΑ- Βασικά υπάρχουν σκηνές που σπάμε το τείχος . Θέλουμε το θέαμα μας να είναι λαϊκό, να καταλαβαίνει και η γιαγιά που θα έρθει, να δώσουμε πάτημα στο θεατή να μας μιλήσει κ να μας απαντήσει και αυτός με τη σειρά του. Αυτό που θέλουμε να δώσουμε σαν ομάδα «Ιδέα» δεν είναι στυλιζαρισμένο.
Κ. ΓΑΚΗΣ- Κοίτα, αν δεν αντιδρά ο κόσμος ξενερώνεις , αλλά, το διαχειρίζεσαι πάνω στη σκηνή. Υπάρχει μια ελευθερία κινήσεων αλλά και μια κάποια δικαιοσύνη πιστεύω. Για παράδειγμα ,αν ένας θεατής δεν κοιτάζει ή είναι στο κινητό μπορείς να παίξεις και να αλληλεπιδράσεις με αυτό πάντα μέσα στα πλαίσια μιας επιτρεπόμενα διαλεκτικής σχέσης.
ΑΘΗΝΑ- Ναι είναι πολύ δύσκολο. Ενδεχομένως όμως και το να κρατάς ένα ρόλο ίσως να’ ναι ακόμα πιο δύσκολο απ’ το να αλλάζεις συνεχώς γιατί αυτό καταντάει άμα το χεις ευκολία. Γενικότερα πάντως παλεύουμε παρά πολύ με αυτή τη παράσταση.
ΑΘΗΝΑ- Δεν είναι απαραίτητο. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές. Η πρώτη είναι προσπαθείς να κλάψεις κάνοντας κάποιες διεργασίες στο σώμα σου και έτσι κλαις. Η άλλη είναι καθαρά βιωματική. Θυμάσαι κάτι και κλαις ή γελάς. Εμείς χρησιμοποιούμε και τις 2 . Ειδικά αν κάτι μας έχει επηρεάσει κατά τη διάρκεια της ημέρας το χρησιμοποιούμε και αλληλοεπιδράμε με αυτό.
ΑΘΗΝΑ- Είμαστε τσαρλατάνοι , είμαστε γελοίοι άνθρωποι (γέλια…) δεν φοβόμαστε να τον αποδομήσουμε –που δεν τον αποδομούμε ,ακλουθούμε τη κλασική μορφή παρόλο που είμαστε δύο άτομα
Κ. ΜΠΙΜΠΗΣ- Τιμή και ευθύνη, αυτά είναι τα συναισθήματα μας. Και είναι ένα απ’ τα πιο γνωστά έργα του Shakespeare, σκέψου πόση ευθύνη έχουμε εμείς που θέλουμε να δώσουμε μια νέα πνοή που να φτάνει στο σημείο να σημαίνει κάτι και σήμερα.
Κ. ΓΑΚΗΣ- Οκ, απ’ την άλλη είναι ένα μεγάλο όνομα ο Shakespeare αλλά εμείς τον νιώθουμε σαν συγγενή μας. Ο Shakespeare ήταν κ αυτός ένας ηθοποιός που έγραφε θεατρικά έργα και με αυτό νιώθουμε πολύ κοντά του. Δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε να ανεβαίνει με όλο αυτό το βαρύγδουπο στυλ και τη πόζα. Αντιθέτως, κάθε εποχή πρέπει να ερμηνεύει και να ανιχνεύει με ποιο τρόπο θέλει να ερμηνεύει τον Shakespeare και εσύ προσπαθείς αντίστοιχα να τον αναδείξεις στη δική μας εποχή.
Είμαστε οι επιλογές μας ή η μοίρα, η τύχη, το πεπρωμένο, ο Θεός και όπως αλλιώς θες να ονομάσεις αυτό που πιστεύεις ότι σκηνοθετεί τη ζωή σου τελικά υπάρχει και τα καθορίζει όλα; Αυτό σκέφτομαι εγώ όταν διαβάζω τη ” Μεγάλη Χίμαιρα ” και αναρωτιέμαι αν η Μαρίνα επέλεξε τη συντριβή της ή αν αυτή απλά προέκυψε.
Τη συμπαθώ τη Μαρίνα. Μια βορειοευρωπαία που εγκαταλείπει τη Γαλλία για να ζήσει στη Σύρο και να κυνηγήσει τη δική της χίμαιρα μετουσιωμένη στον έρωτα συνταυτισμένο με την ερωτική ηδονή. Read more