Τον τελευταίον καιρό πολλά ακούγονται και άλλα τόσα έχουν έρθει στο προσκήνιο σχετικά με το άσχημο πρόσωπο της υποκριτικής, κυρίως, τέχνης. Αφορμή αποτέλεσε η δήλωση/ καταγγελία μιας σημαντικής παλαιάς αθλήτριας, η οποία είχε το θάρρος, έστω και μετά από τόσα χρόνια σιωπής, να κατηγορήσει ένα γνωστό πρόσωπο του αθλητισμού, το οποίο εμπλεκόταν στα διοικητικά της άθλησης. Επειτα, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Ομως η κουβέντα περιορίστηκε σε ένα συγκεκριμένο χώρο, αυτόν της υποκριτικής τέχνης. Ολο και περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται προς χαρακτηριστικά πρόσωπα και υποθέσεις, οι οποίες είχαν μείνει ξεχασμένες και είχε θεωρηθεί ότι είχαν παραγραφεί ως ποινικά αδικήματα. Σε αυτό να είχε βοηθήσει, ενδεχομένως και η ιδιότητα αυτών των προσώπων, καθώς η τέχνη του ηθοποιού προϋποθέτει να είναι σε θέση κάποιος να προσποιηθεί ότι είναι κάποιο άλλο άτομο, το οποίο ζει μιαν άλλη ζωή, σε σχέση με αυτήν που πραγματικά ζει. Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η Τέχνη να παίρνει μια σκοτεινή τροπή και όλες οι εκφάνσεις της να αμαυρώνονται σε απίστευτο βαθμό.
Read more