Πάντοτε η νεολαία αποτελούσε το παιχνίδι των μεγαλύτερων ηλικιακά ομάδων. Οι απόψεις σχετικά με αυτό το κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού ποικίλλουν. Από τη μια οι νέοι και οι νέες φαντάζουν ως η ελπίδα του μέλλοντος, το νέο αίμα που θα τροφοδοτήσει τη ζωή και θα της προσδώσει τον απαραίτητο ανανεωτικό της χαρακτήρα, προκειμένου αυτή να αναβαθμιστεί, να εξελιχθεί, να βελτιωθεί και να προχωρήσει μπροστά. Από την άλλη τα παιδιά καθίστανται αντικείμενο χλευασμού, υποτίμησης, υπονόμευσης, μείωσης, καταρράκωσης του ηθικού τους, είτε εξαιτίας των ενδυματολογικών τους επιλογών, είτε εξαιτίας της γλώσσας που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους, είτε εξαιτίας της μουσικής που ακούν και των όποιων ταινιών, σειρών και όποιων τηλεποτικών προγραμμάτων παρακολουθούν. Αυτή η παράδοξη κατάσταση, αυτό το οξύμωρον, οι ‘’φερέλπιδες άχρηστοι’’, έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή αυτοπεποίθηση των παιδιών σε όλες τις κοινωνικές της εκφάνσεις. Μπορεί έξω στο δρόμο να δείχνουν δραστήρια, γεμάτα ενέργεια και εύθυμα, όμως εάν γινόταν να απομονωθεί μια κουβέντα τους την ώρα εκείνη, σίγουρα δεν θα ήταν χαρούμενη. Read more