Ανάμεσα σε φίλους, ποτά και δυνατή μουσική ξαφνικά τον βλέπεις …και σα να χάνεται ο κόσμος, όπως και την πρώτη φορά που τον είδες. Χαμογελάς και απλά προσπαθείς να ηρεμήσεις τους παλμούς της καρδιάς σου και να κανείς τα χέρια σου να σταματήσουν να τρέμουν. Μπερδεύεις μέρες, ημερομηνίες, πάει καιρός από τότε που τον είδες για τελευταία φορά. Όμως είναι εδώ απέναντι σου και νιώθεις πάλι αυτή την γλυκιά ταραχή που σε σηκώνει και σε γονατίζει την ίδια στιγμή.
Σου φαίνεται αιώνας..
Read more