Oι Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη επισκέπτονται το Ηρώδειο
και εσυ έχεις τα εισιτήρια στο χέρι.
Έργο του Αριστοφάνη και άρα είσαι εκ των προτέρων προετοιμασμένος για σάτυρα και βωμολοχία στα όρια που θα έχει θέσει ο Μπέζος, καθως σύμφωνα με το πρόγραμμα, είναι ο υπέυθυνος για τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία.
Ας το πάρουμε από την αρχή ομώς…
Ο Αριστοφάνης, o γνωστός σε όλους μας σατιρικός ποιητής από την αρχαιότητα δε γνώριζε όρια. Πολιτικοί, πολίτες, φιλόσοφοι, στρατηγοί, αριστοκράτες, πληβείοι, όργανα και θεσμοί της αθηναϊκής πολιτείας, καθώς και ο ίδιος ο αθηναϊκός δήμος στο σύνολο του (ιερείς, ημίθεοι…) δεν αποτελούσαν εξαίρεση για την αριστοφανική σάτιρα. Ένας πραγματικά ταλαντούχος σατιρικός καλλιτέχνης που διαθέτει αίσθηση του χιούμορ, είναι δεικτικός, και κυρίως διαθέτει έναν πλούσιο και ορθό λόγο μέσω του οποίου εκφράζεται και του οποίου τα έργα διαβάζονται και ανεβαίνουν σε θεατρικές σκηνές ακόμη και σήμερα, με εκατομύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Έτσι η σάτιρα δεν αποτελλεί μόνο μέσο ψυχαγωγίας και εκτόνωσης αλλά και «εργαλείο» για την αφύπνιση συνειδήσεων, ερέθισμα για σκέψεις ακόμα και ερέθισμα για αντίσταση στα κακώς κείμενα της εποχής.
Οι Εκκλησιάζουσες ανήκουν στα ύστερα έργα του που έχουν να κάνουν με το θέμα της ιδιωτικής περιουσίας και τα τοποθετούνται χρονικά μετά την ήττα της Αθήνας στον Πελοποννησιακό πόλεμο, όταν η διαφθορά και οι ανισότητες είχαν ξεπεράσει κάθε όριο. Αν και η υπόθεση του έργου είναι μάλλον αποκύημα της φαντασίας του Αριστοφάνη, ωστόσο θεωρείται πιθανό οι γυναίκες της Αθήνας να αντιδρούσαν εμπράκτως στην αντρική εξουσία. Μια ακόμα πολιτική κωμωδία, λοιπόν από τις χαρακτηριστικές του Αριστοφάνη, στην οποία για άλλη μια φορά – μετά τη “Λυσιστράτη” – τάσσεται υπέρ των γυναικών.
Αυτό το έργο λοιπόν θα έπρεπε να επεξεργαστεί ο Μπέζος, ώστε να το “γειώσει” στο σήμερα και όχι απλά να καυτηριάσει κακώς κείμενα της επόχής μας αλλά και να προκαλέσει άφθονο γέλιο στο κοινό που κατέκλυσε το Ηρώδειο και όλα τα θέατρα που φιλοξένησαν την παράσταση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η παράσταση αρχίζει με το Γιάννη Μπέζο να τραγουδάει το “Ήλιε μου, Καλέ” σε Μουσική και στίχους του Κωστή Μαραβέγια.