Πόσες φορές την ημέρα κοιταζόμαστε στον καθρέφτη; Δέκα-είκοσι φορές; Που ποτέ δεν είναι αρκετές. Και για πόση ώρα κοιταζόμαστε τη φορά; Για μερικά φευγαλέα δευτερόλεπτα ή για κάποια μακρόσυρτα λεπτά αυταρέσκειας ή αυτοαπογοήτευσης; Και πώς είμαστε τόσο πολυμήχανοι στο να επιστρατεύουμε και την τελευταία ρανίδα της φαντασίας μας στο να ανακαλύπτουμε τρόπους να ξεγελάσουμε-αν όχι να ξεπεράσουμε-ταυτήν την αυτοαπογοήτευσή μας… Αυτοί οι τρόποι μπορεί να είναι η εξερεύνηση της γεωμετρίας του προσώπου και του σώματός μας, δοκιμάζοντας όλο το εύρος των κολακευτικών γωνιών και στάσεων του, η διάφοροι συνδυασμοί ενεργοποίησης των μυών του προσώπου προς αλλαγή εκράσεων και η αφελής κατανόηση της οπτικής φυσικής… Πόσο ανεκτικοί και επιφανειακώς επικριτικοί είμαστε στην εξωτερική μας εικόνα, αλλά και πόσο εφευρετικοί είμαστε στο να ανακαλύπτουμε σε λίγα δευτερόλεπτα τρόπους για να κατευνάσουμε την απογοήτευσή μας για το είδωλο που βλέπουμε και όχι για το είδωλο που θέλουμε. Read more