Πίστεψε στους ανθρώπους

«Η βία δεν προέρχεται από μια εσωτερική ανάγκη. Είναι απόκτημα της εκπαίδευσης και της κοινωνικής πρακτικής.»

Françoise Héritier

 Ρίχνοντας μια ματιά στις καθημερινές εφημερίδες και στα ενημερωτικά site, παρακολουθώντας καθημερινές ενημερωτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων, δε χρειάζεται πολύ για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι μεγάλο ποσοστό των αναφερόμενων σε αυτά γεγονότων αφορά περιστατικά βίας και εγκληματικότητας. Καθημερινά, λαμβάνουν χώρα βίαια επεισόδια με την βία και την σκληρότητα, που «χρησιμοποιείται» κάθε φορά, να κλιμακώνεται και μαζί με αυτήν να κλιμακώνονται η ανησυχία, ο φόβος, ο πανικός, η οργή και ο πόθος για εκδίκηση και όχι για τιμωρία. Read more

Η δημοκρατία στη γη του δυαδικού συστήματος και του διαδικτυακού ιστού

Η δημοκρατία στη γη του δυαδικού συστήματος και του διαδικτυακού ιστού

Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε στους πολίτες της να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως δικαίωμα και την αναρχία ως ευδαιμονία”. Αυτή ήταν η περιγραφή που είχε πομπωδώς εκστομίσει στον λόγο του Περί Ειρήνης, ο Ισοκράτης, για την δημοκρατία της εποχής του. Η εικόνα που έχουμε σήμερα ίσως παρατηρήσετε πως ομοιάζει επικίνδυνα με αυτήν την εκδοχή. Αυτό που σήμερα διαφέρει είναι οι μεταβλητές της δημοκρατικής εξίσωσης, μεταβλητές που έχουν εντάξει μέσα τους τον ψηφιακό κόσμο και τον καταναλωτισμό της νέας εποχής. Στον Δυτικό κόσμο τείνουμε να θεωρούμε την ζωή μας ως βαθειά δημοκρατική. Ψηφίζουμε, δικαιούμαστε το εκλέγειν και το εκλέγεσθαι και γενικά δυνάμεθα να εκφράζουμε ελεύθερα την γνώμη μας, να εκφράζουμε τις απόψεις και τις ιδεολογίες μας. Και ίσως πράγματι να ζούμε κάτω από ένα τέτοιο καθεστώς. Όμως αυτό που δεν κατανοούμε είναι πως αυτό δεν είναι δημοκρατία. Η τουλάχιστον όχι μόνο αυτό. Στην δημοκρατία οι άνθρωποι δεν ζουν στην πόλη ή στο κράτος επειδή γεννήθηκαν εκεί αλλά επειδή το θέλησαν. Στην δημοκρατία οι πολίτες σέβονται τον νόμο και τους συνανθρώπους τους, όχι επειδή αυτό τους επιβάλλεται ή τους προβάλλεται, αλλά επειδή έχουν υποστεί έναν εθισμό ανάλογο με αυτόν του Αριστοτέλη. Στην δημοκρατία τελικά, οι άνθρωποι διαλέγονται μεταξύ τους, βοηθούν ο ένας τον άλλον, τρυγούν την ελευθερία του λόγου, της πράξης και της ιδέας, ηθελημένα και χωρίς ενδοιασμούς. Read more

Ζωή χωρίς διακρίσεις

Ζωή χωρίς διακρίσεις

Με αφορμή τα γεγονότα όχι μόνο του πρόσφατου τηλεοπτικού εμπορίου αλλά και της διπλανής πόρτας  γίνεται εύκολα κατανοητό ότι  ο ρατσισμός επικρατεί ιδεολογικά και πρακτικά στις μέρες μας.

Μεγαλόστομες και στολισμένες  διακηρύξεις υπέρ αυτού ξεπερνούν σε ένταση  διόλου σπάνια τις αντιρατσιστικές καμπάνιες ενώ καθημερινά τραγικά περιστατικά επιβεβαιώνουν ότι μεγάλο μέρος της  κοινωνίας ζει και κινείται κατά πολύ με γνώμονα τον εγωισμό, την υπεροψία συμπλέγματα και τα στερεότυπα.

Θύματα των αποκυημάτων του αισχρού και θλιβερού φαινομένου όχι μόνο ενήλικες αλλά και αθώα παιδιά, που άλλοτε πλήττουν και άλλοτε πλήττονται καθώς  κάποιοι φρόντισαν να τα διαπαιδαγωγήσουν υπέρ της προσωπικής τους υπεροχής αλλά κυρίως να τα στρέψουν κατά της όποιας διαφορετικότητας. Read more