Θα γράψω αυτό το γράμμα για σένα μελλοντικέ Άνθρωπε, για να δεις τη ζωή μας με την ελπίδα ότι στα πέραντα του χρόνου εσύ θα ‘χεις βελτιώσει πολλά , πιο πολλά από μάς τους επονομαζόμενους Homo Sapiens !
Aγαπητέ Σύγχρονε Άνθρωπε,
Ζω στο πρώτο αιώνα της τρίτης χιλιετίας . Ο μήνας είναι Ιούλιος, καλοκαίρι, όπως το λέμε εμείς . Είμαι τυχερός διότι διαμένω στην Ελλάδα, τη χώρα του φωτός και της πέτρας, όπως την περιέγραψε ο Γιάννης Ρίτσος στην πιο ώριμη ποιητική δημιουργία του .Όπως καταλαβαίνεις, δεν μου λείπει διόλου ο Ήλιος ούτε και η θάλασσα που με περικυκλώνει προσδίδοντάς μου γαλήνη και ευεξία. Άραγε εσύ θα κολυμπήσεις ποτέ στην ίδια θάλασσα, θα δεις ποτέ τον ίδιο ήλιο; Σε ρωτάω γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι θα στα παραδώσουμε όπως θα λέγε κανείς “ανέγγιχτα” από πλαστικό, τοξικά και άλλα τόσα απόβλητα . Ήδη εδώ, να ξέρεις, υπάρχει μεγάλη μείωση της βιοποικιλότητας και όχι μόνο. Τοξικό μαύρο χιόνι είπαν στις ειδήσεις έπεσε στη Σιβηρία. Ξέρεις πώς το χαρακτήρισαν οι επιστήμονες; Ανθρωπογενή Οικολογική Καταστροφή σου λέει – αυτοκαταστρέφουμε το είδος μας μαζί με τη φύση εν ολίγοις . Βασικά δεν ξέρω για σας εκεί αλλά εδώ το Χιόνι είσαι άσπρο, έτσι όπως τα κάναμε και αν συνεχίσουμε να τα κάνουμε τι να πω , ίσως το μαύρο του χρώμα να μην σου προκαλεί τόση εντύπωση, ίσως για σένα να ναι κάτι δεδομένο και όχι ασυνήθιστο …ελπίζω πως όχι! Read more
