Μια ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων, η οποία για πολλούς, παραμένει ολοκάθαρη και άσβεστη ακόμη και σήμερα, είναι αυτή μιας παράστασης του θεάτρου σκιών. Είτε ακούσαμε για αυτές τις ‘’σκιώδεις’’ προσφορές γέλιου, είτε παρακολουθήσαμε μια παράσταση, ένα κομμάτι της τουλάχιστον, από κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης ή κοινωνικής δικτύωσης, είτε ήμαστε αυτόπτες μάρτυρες μιας παρουσίασης μιας εκ των περιπετειών του Καραγκιόζη σε πραγματικό χρόνο, αυτή η εμπειρία μας έμεινε αξέχαστη. Στη σημερινή εποχή η κοινωνική πραγματικότητα αφήνει έξω από την αγκαλιά της αυτό το δημιούργημα, καθώς στα μάτια πολλών ανθρώπων που έχουν εισέλθει στην ενήλικη ζωή αυτή η μορφή διασκέδασης έχει χάσει τη λάμψη της και δεν τους προσφέρει τη θαλπωρή που τους παρείχε σε άλλες εποχές. Οσο για τα μικρότερα παιδιά και τα νεαρότερα άτομα εν γένει ο Καραγκιόζης φαντάζει κάτι το παρηκμασμένο, ακατέργαστο, πεζό, ακόμη και ξένο σε σχέση με τα σημερινά τους ιδανικά περί διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Θεωρείται οτι αυτός ο αγενής τεμπελάκος δεν έχει να δώσει συμβουλές πουθενά και σε κανέναν, ότι οι ιδέες που πρεσβεύει είναι παρωχημένες και ότι η διαφύλαξή του αφορά αποκλειστικά τους θεματοφύλακες της λαογραφικής και ιστορικής γνώσης και μόνον αυτούς. Read more