ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΡΕΒΟΣ

ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΡΕΒΟΣ

 

Είναι γεγονός ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές, αυτές οι θεωρητικές αναζητήσεις του αενάως ανήσυχου πνεύματος, περνούν τη δική τους κρίση, με την προτίμηση και το ενδιαφέρον των νέων υποψηφίων επιστημόνων να φθίνουν χρόνο με το χρόνο. Το επιχείρημα, το οποίο προβάλλεται ατόφιο για την αποτροπή από μια τέτοια κατεύθυνση, αφορά τη μονολιθικότητα του πρακτικού τους χαρακτήρα, εφόσον γίνεται αποδεκτό ότι οι θεωρητικές σπουδές έχουν κάποιο πρακτικό αντίκρισμα. Ετσι λοιπόν, ενώ τα σώματα της Φιλολογίας και της Ιστορίας πασχίζουν να κρατήσουν ένα σταθερό βηματισμό απέναντι στους ισχυρούς ανέμους της προοδευτικής καθημερινότητας, άλλα εγκαταλείπονται σαν εύθραυστο καύκαλο οστρακόδερμου σε μια παραλία, το οποίο κονιορτοποιείται μέρα με τη μέρα. Read more