Ο Ουμπέρτο Έκο έλεγε ότι η καλύτερη ώρα για να συγγράψει κάποιος είναι η ώρα που σηκώνεται από το κρεβάτι του μέχρι ένα τέταρτο αφού σηκωθεί, διότι το μυαλό εκείνην τη στιγμή βρίσκεται ακόμη σε μια κατάσταση μεταξύ ονειρο φαντασίας και πραγματικότητας. Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στο συνολικό έργο της Αγκάθα Κρίστι, η οποία τύγχανε πρωινό πουλί, δεν θα μείνει επ’ ουδενί λόγω ανικανοποίητος. Δίχως να κρύβει κάποιο ιδιαίτερο συστατικό επιτυχίας, με μοναδικά όπλα την ισχυρή θέληση και την αγχίνοιά της, κατάφερε να επιβληθεί στο λογοτεχνικό στιβο και να κερδίσει μια αξιοθαύμαστη θέση στο συνείδηση των ανθρώπων, οι οποίοι αρέσκονται στην ανάγνωση βιβλίων αστυνομικής λογοτεχνίας. Μέσα από τα 63 έργα της πολλά είναι αυτά που διακρίνονται από μια ιδιαίτερη λάμψη, ένα φώς το οποίο έλκει τον αναγνώστη και τον καθηλώνει σε ένα αναπαυτικό σημείο, προσφέροντάς του μια ιστορία, η οποία, φαινομενικά, είναι δυσάρεστη, αλλά αποκτά τρομερό ενδιαφέρον και οδηγεί τους ταξιδιώτες του μυστηρίου προς τη λύση της. Read more