Η ανεμελιά και η ξενοιασιά ανέκαθεν αποτελούσαν στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, το κέφι δε και η καλοπέραση νοοτροπία, τρόπο ζωής και σκέψης. Μέγιστη απόδειξη και αποκορύφωμα αυτών υπήρξε η δεκαετία ’80 με ’90. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι και αυτό ήταν μονόδρομος, η μοναδική όψη του νομίσματος. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα μας πάντα συνήθιζε να είναι πληγωμένη (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, κατοχή, εμφύλιος πόλεμος, ελληνικό μεταναστευτικό κύμα είναι μερικές από τις πιο πρόσφατες πληγές μας με τελευταία την οξύτατη οικονομική κρίση και τώρα ο κορονοϊός) οπότε και πάντα έβρισκε τον τρόπο να μαζεύει τα κομμάτια της και να προχωρά. Read more