Η χαμένη μας διάθεση

Η χαμένη μας διάθεση

Η ανεμελιά και η ξενοιασιά ανέκαθεν αποτελούσαν στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, το κέφι δε και η καλοπέραση νοοτροπία, τρόπο ζωής και σκέψης. Μέγιστη απόδειξη και αποκορύφωμα αυτών υπήρξε η δεκαετία ’80 με ’90. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι και αυτό ήταν μονόδρομος, η μοναδική όψη του νομίσματος. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα μας πάντα συνήθιζε να είναι πληγωμένη (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, κατοχή, εμφύλιος πόλεμος, ελληνικό μεταναστευτικό κύμα είναι μερικές από τις πιο πρόσφατες πληγές μας με τελευταία την οξύτατη οικονομική κρίση και τώρα ο κορονοϊός) οπότε και πάντα έβρισκε τον τρόπο να μαζεύει τα κομμάτια της και να προχωρά. Read more

To βάθος της ρίζας

To βάθος της ρίζας

Το σκηνικό και η συνθήκη είναι πάντοτε γνωστά και οι θεατές του δράματος δεν χρειάζονται τον αρχαιοελληνικό προάγωνα, προκειμένου να πάρουν μια γεύση από την υπόθεσή του ή να τους γίνουν γνώριμοι οι πρωταγωνιστές του. Όπως και να έχει το πράγμα, η μετανάστευση και η προσφυγιά είναι δύο έννοιες, τις οποίες έχουμε την τάση να ταυτίζουμε λανθασμένα. Read more