Ανούσιες συναναστροφές! Τόσο τοξικές και τόσο αναπόφευκτες ταυτόχρονα. Πληγές και πλήγματα στις ανθρώπινες ζωές μα κάποτε σχεδόν αναγκαίες. Η βαβούρα των πολλών, η μαζικότητα των απόψεων, ο μερικός εκχυδαϊσμός της συμπεριφοράς
έγιναν πλέον συνήθεια φορτική για μερικούς και βάρος ασήκωτο για κάποιους άλλους. Βουτιές σε τετριμμένες συζητήσεις, άλματα κουλτούρας και καλλιέργειας, άνθρωποι ολότελα ανόμοιοι. Κι όμως φίλοι καλοί ή πιο σωστά πιστοί συνομιλητές της καθημερινότητας.
Η κατασπατάληση χρόνου και ο εκβιασμός επιθυμιών για χάρη μοντέρνων προσταγών που ξεχνούν την ανθρώπινη ανάγκη μερικών για ουσιαστική επικοινωνία με ωφέλιμα αποτελέσματα στον ψυχισμό είναι σύνηθες φαινόμενο. Άνθρωποι που εγκλωβίζονται με τις ίδιες τους τις επιλογές όταν έχουν πλέον μπει σε μονόδρομο ακόμα κι αν πριν προσπάθησαν πολύ να τον αποφύγουν.
Η λύση μία : υπακοή μονάχα σε προστάγματα της καρδιάς! Όταν οι τύποι και η δειλία απαιτούν άλλα πρέπει να επικρατεί η επιθυμία της ψυχής για πληρότητα με τον καλύτερο και πιο ταιριαστό τρόπο. Διαφορετικά το φαίνεσθαι κυριαρχεί του είναι, η ελευθερία χάνεται και τα λόγια του ποιητή για ευτελισμό της ζωής με την προσκόλληση σε ανούσιες συναναστροφές καταλήγουν εύστοχα. Γι’ αυτό καμία υποχώρηση στην λιτότητα όταν η ψυχή ζητά πληρότητα!
A.Δ