Στη δυτική όχθη του ποταμού Ρήνου, εκεί όπου η Γαλλία συνορεύει με τη Γερμανία, βρίσκεται μία από τις δύο μητροπόλεις της Ευρώπης και των ανθρωπιστικών αξιών της, μία πόλη που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις “πόλεις-διαμάντια” από τους τουριστικούς οδηγούς, κι αυτή είναι η μαγική πόλη του Στρασβούργου.
Ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία αυτής της σχετικά μικρής πόλης, μαθαίνουμε πως χτίστηκε το 12 π..Χ ως στρατόπεδο απο τους Ρωμαίους και τον 5ο αι. μ.Χ. απο Argentoratum μετονομάστηκε δικαίως σε Strateburge, ένα όνομα που σημαίνει “πόλη των σταυροδρομιών”.
Το Στρασβούργο, όπως και όλη η περιοχή της Αλσατίας , στο πέρασμα των ετών διεκδικήθηκε τόσο απο τη Γαλλία όσο και απο τη Γερμανία κι άλλαξε αρκετές φορές “χέρια”, με αποτέλεσμα να γίνει ένα γαλλογερμανικό αμάλγαμα τέχνης και πολιτισμού. Ώσπου, το 1944 η πόλη απελευθερώθηκε απο τα χιτλερικά στρατεύματα, εντάχθηκε μόνιμα στο γαλλικό κράτος και το 1949 επιλέχθηκε ως έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης και ως ένα απο τα σημαντικότερα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Η πόλη έχει μία ιδιαίτερη αρχιτεκτονική με πολλά γοτθικά στοιχεία που παραπέμπει σε μακρινές, παραμυθένιες εποχές και δίχως άλλο μαγνητίζει το βλέμμα κάθε επισκέπτη. Αναμφίβολα, όποιος την επισκέπτεται για πρώτη φορά, αφήνει την πόλη με την επιθυμία να επιστρέψει ξανά κάποια στιγμή!
Tα αξιοθέατά της πολλά. Ένα από τα πιο γνωστά είναι ο ψηλός Καθεδρικός Ναός Notre-Dame de Strasbourg, σημείο σταθμός στην ιστορία της πόλης. Οι πλατείες Kléber και Broglie, τα πράσινα πάρκα, η χριστουγεννιάτικη αγορά, τα γραφικά σπίτια, τα παραδοσιακά εστιατόρια και τα χαριτωμένα ζαχαροπλαστεία, απ’ όπου αναβλύζει η μυρωδιά φρεσκοψημένων μπισκότων και γλυκών, τα γεφυράκια πάνω απο τον ποταμό Ίλλ, παραπόταμο του Ρήνου, ο οποίος διασχίζει τη πόλη, αλλά και τα μοντέρνα κτίσματα του Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι μερικοί από τους λόγους που καθιστούν την πόλη μία από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου.
Ωστόσο, το πιο μαγευτικό μέρος του Στρασβούργου είναι η ιστορική, κεντρική συνοικία της Μικρής Γαλλίας ή αλλιώς Petit France. Συχνά, λέγεται πως ο φωτογραφικός φακός και όποια περιγραφή της περιοχής αυτής την αδικούν, καθώς δε μπορούν να αποδώσουν την ομορφιά της. Θα συμφωνήσω απόλυτα!
Η μικρή αυτή γειτονιά δε θυμίζει απλά παραμύθι… είναι ένα παραμύθι. Εκεί, στα γραφικά σπίτια, που υψώνονται το ένα δίπλα στο άλλο μπρος στην όχθη του ποταμού, με τις ξύλινες σκεπές τους και τα ανθοστολισμένα γαλάζια, ροζ ή καφέ παράθυρα καθώς και στα κανάλια, στα γεφυράκια και στα πλακόστρωτα δρομάκια, θαρρεί κανείς πως ζουν και περπατούν οι ήρωες και οι ηρωίδες απο τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων.
Βλέποντας τους λευκούς κύκνους να βολτάρουν αμέριμνοι και περπατώντας μέσα στο πράσινο τοπίο, περιμένεις ν’ ακούσεις το τραγούδι της Σταχτοπούτας, να συναντήσεις τη Χιονάτη ή ακόμη να δεις έναν από τους κύκνους να μεταμορφώνεται σε πριγκιπόπουλο! Ο επισκέπτης της Μικρής Γαλλίας κάνει ανενόχλητος βουτιά στα όνειρά του και αγγίζει το άλλοτε μακρινό παραμύθι, που ειδικά στις μέρες μας δύσκολα μπορείς να βρεις.
Η περιοχή, η οποία κατά τον Μεσαίωνα ήταν μια λαϊκή γειτονιά κυρίως ψαράδων και μυλωνάδων, σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο κοσμοπολίτικους προορισμούς, ενώ το 1988 ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμια Κληρονομιάς.
Σταυροδρόμι πολιτισμών, λοιπόν, το Στρασβούργο και πόλη βγαλμένη απο παραμύθι, εμπνέει και προκαλεί τους επισκέπτες να ζήσουν το παραμύθι και να το κρατήσουν για πάντα στη ψυχή τους!
Γεωργία Καλπαζίδου