Γενικά για τον Μαραβέγια δεν τρελαίνομαι. Τα τραγούδια του θα τα χαρακτήριζα λίγο φλώρικα, χωρίς όμως να με ενοχλούν. Μου άρεσαν πολύ μουσικά οι επιρροές από balkan και ska μουσική και that΄s all! Περισσότερο τον είχα συμπαθήσει από το site/blog του όπου έγραφε συχνά πυκνά. Παρόλα αυτά, λόγω κυρίως του κήπου, αποφάσισα να πάω στη συναυλία του την προηγούμενη Κυριακή. Τα εισιτήρια αγορασμένα από καιρό και η μέρα έτσι όπως εξελίχθηκε ιδιαίτερα ακατάλληλη.Μέσα στον πανικό λοιπόν του δημοψηφίσματος και των capital controls, με μια μαυρίλα σκέτη κατάθλιψη στον ουρανό και ένα ευρύτερα σχεδόν πολεμικό κλίμα το μόνο που μου έλλειπε ήταν ο Μαραβέγιας. Τελικά αποδείχθηκε πως αυτό που μου έλλειπε ήταν όντως ο Μαραβέγιας!
Ο τύπος βγήκε στη σκηνή 10 λεπτά πριν την κανονική έναρξη, δηλαδή μόλις άρχισε να βρέχει. Κίνηση που πιστεύω εξαφάνισε κάθε σκέψη που μπορεί να είχαν κάποιοι να φύγουν λόγω βροχής. Βγήκε με απίστευτη όρεξη, με δυναμισμό, με χιούμορ και φυσικά με πλήρη συναίσθηση της κατάστασης. Όχι μόνο δεν έφυγε κανείς αλλά οι άνθρωποι χόρευαν με τις ομπρέλες στα χέρια.
Είπε στο κοινό ότι αξίζει για δυο ώρες να περάσει καλά ό,τι κι αν έχει συμβεί. Και τους έκανε όλους να περάσουν καλά. Κι εμένα δηλαδή που πήγα με αρνητική διάθεση. Είναι το σημαντικότερο όπως έχω ξαναπεί ένας καλιτέχνης να κάνει “σωστό” live. Το “σωστό” διαφέρει ανάλογα την περίπτωση. Ο συμπαθέστατος Κωστής Μαραβέγιας λοιπόν έκανε ένα πολύ καλό live ακροβατώντας ανάμεσα σε αυτό που εγώ λέω ¨”καραγκιοζάκος” και στο αστείο και ευχάριστο. Δεν κούρασε, δεν πτοήθηκε ούτε αυτός ούτε το κοινό.
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να πάτε να τον ακούσετε κάποια στιγμή. Μάλλον δεν είναι τυχαίο που γέμισε για τρείς συνεχόμενες ήμερες τον υπέροχο αυτό συναυλιακό χώρο στον Κήπο του Μεγάρου. Με τους εξαιρετικούς μουσικούς του του, Maraveyal Illega, τη διάθεση και το ταλέντο του δε θα σας απογοητεύσει σίγουρα.
Σταυρούλα Κουλίτση_you are what you listen to