Συνήθως ο Σεπτέμβρης σημαίνει δύο πράγματα για τους περισσότερους ανθρώπους : το τέλος του καλοκαιριού αφενός, την αρχή της νέας σεζόν τόσο σε επίπεδο επαγγελματικό όσο και σε επίπεδο υποχρεώσεων αφετέρου. Και στις δύο περιπτώσεις ο Σεπτέμβριος αφήνει πίσω στιγμές χαλάρωσης και ξενοιασιάς και γεμίζει την καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων με μια δόση νοσταλγίας για το καλοκαιράκι που έφυγε και μια δόση μελαγχολίας για τη ρουτίνα που επανέρχεται.
Υπάρχει όμως, και μια μικρή, ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων που αν λατρεύουν κάτι μέσα στο χρόνο, αυτό είναι οι μέρες του Σεπτέμβρη, οι πρώτες μέρες του φθινοπώρου. Γι’ αυτούς ο Σεπτέμβρης μέσα από τη μελαγχολία και τη νοσταλγία του αποκτά μια άλλη, ιδιαίτερη ομορφιά, την οποία λίγοι άνθρωποι αναγνωρίζουν και προτιμούν. Είναι εκείνοι, οι λίγοι ρομαντικοί που έχουν απομείνει, οι αυθεντικοί και αυτός είναι ο μήνας τους.
Μία από τις πιο ωραίες χάρες του Σεπτέμβρη είναι το γεγονός της αισιοδοξίας που κρύβει μέσα του. Είναι μια μεταβατική περίοδος πάντα, αφού σημαίνει το τέλος της πιο ανέμελης εποχής του χρόνου, του καλοκαιριού και την – απότομη πολλές φορές – προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα. Αυτό όμως, δε σημαίνει μόνο το τέλος μιας εποχής αλλά και την αρχή μιας άλλης, μιας νέας, μιας εποχής που περιμένει να σου προσφέρει καινούριες ευκαιρίες που εσύ θα πρέπει να αρπάξεις και να εκμεταλλευτείς, που είναι έτοιμη να σε γεμίσει με νέες στιγμές, με μια άλλη, καινούρια καθημερινότητα ενίοτε. Ο μήνας αυτός είναι πάντα εδώ να σου υπενθυμίζει πως κάθε τέλος έχει και μια καινούρια αρχή, πως κάθε βιβλίο έχει και επόμενη σελίδα χτυπώντας σου το καμπανάκι της αισιοδοξίας.
Ακόμα μια αναμφισβήτητη ομορφιά αυτού του μήνα είναι και τα πανέμορφα τοπία και ο ανακατεμένος καιρός που θυμίζει ακόμα λίγο καλοκαιράκι. Από τη μια η ζέστη που δεν έχει φύγει ακόμα κατά τη διάρκεια της μέρας και η ψύχρα που τη διαδέχεται το βραδάκι δημιουργεί την τέλεια ατμόσφαιρα και τις ιδανικές συνθήκες, δίνοντας σου παράλληλα την ευκαιρία να εκμεταλλευτείς κάθε στιγμή της. Από την άλλη, η θάλασσα που είναι ακόμα ήρεμη και ζεστή και τα πρώτα φύλλα των δέντρων που έχουν αρχίσει να πέφτουν σε συνδυασμό με τις πρώτες βροχούλες συνθέτουν ειδυλλιακά σκηνικά, βγαλμένα σαν από ταινία του Woody Allen. ‘Όλα αυτά σε προκαλούν να δεις και την άλλη πλευρά του Σεπτέμβρη, την όμορφη, τη θετική, την αισιόδοξη, τη χαρούμενη.
Κάθε εποχή είναι ξεχωριστή και κάθε μήνας, κυρίως αυτός για τους προαναφερόμενους και πολλούς άλλους λόγους, έχει την δική του χάρη, τη δική του γοητεία και τη δική του ζεστασιά. Αντί λοιπόν, να κατσουφιάζεις για τον Αύγουστο που έφυγε, βγες και απόλαυσε το Σεπτέμβρη που ήρθε!!!
Ελένη Παπαϊωάννου