Αν ήταν όλα…αλλιώς;

Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί πως θα ήταν η ζωή μας αν ήταν όλα..αλλιώς; Αν δηλαδή είχαμε ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο, είχαμε κάνει μια αντίθετη επιλογή, είχαμε πάρει μια άλλη απόφαση την πιο κρίσιμη στιγμή, είχαμε ακόμα διαλέξει κάποιον άλλον άνθρωπο να μας συντροφεύει; Θα ήμασταν άραγε πιο ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι ή θα νιώθαμε αποτυχημένοι και ανεπαρκείς; Πως νιώθει κανείς όταν ξέρει πως οι επιλογές του τον οδήγησαν στο παρόν του και δεν αλλάζουν πια; Επιλογές καθοριστικές για’ κείνον που αφορούν λόγου χάρη στις σπουδές, στο επάγγελμα, στους συναισθηματικούς δεσμούς του, σε όσα έπρεπε να επιλέξει όντας πιο νέος και ίσως άπειρος.

Αν
Όλες αυτές οι σκέψεις κατακλύζουν κατά καιρούς το μυαλό μας όταν εκείνο αδειάζει για λίγο από την καθημερινότητα και μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας. Σίγουρα οι περισσότεροι βρεθήκαμε κάποια στιγμή σε ένα δίλημμα, σε ένα σταυροδρόμι που δεν ξέρουμε ποια κατεύθυνση να πάρουμε, κάποτε ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα που δυστυχώς δε συμβάδιζαν και έπρεπε να ταχθούμε στη μια ή την άλλη πλευρά. Υπήρξαν στιγμές που έπρεπε να ρισκάρουμε, να κολυμπήσουμε σε βαθιά νερά χωρίς να ξέρουμε τι θα συμβεί στην αντίπερα όχθη. Στιγμές που έπρεπε να επιδείξουμε θάρρος και τόλμη, που έπρεπε να πάρουμε οι ίδιοι τα ηνία της ζωής μας, να απογαλακτιστούμε, να χαράξουμε το δικό μας μονοπάτι.
 Κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή της ζωής του βρέθηκε μεταξύ δυο επιλογών και ήταν υποχρεωμένος να ακολουθήσει τη μία από αυτές και να τη στηρίξει. Συχνά κάποιος δεν επιλέγει ωστόσο κατά βούληση, αλλά κατ’ ανάγκη. Αυτό σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να πάρει μια απόφαση σε μια δεδομένη στιγμή ακούσια, υιοθετώντας τη γνώμη, τη θέληση των άλλων που τον περιβάλλουν. Απλά γιατί έτσι ακριβώς έπρεπε ή γιατί δεν είχε το θάρρος να στηρίξει τα θέλω του, τις επιλογές του!
Το παρόν μας είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις επιλογές του παρελθόντος και γι’αυτό υπάρχουν στιγμές που σκεφτόμαστε τη ζωή μας από μια άλλη οπτική γωνία, από’ κείνη που οι δρόμοι μας θα ήταν σίγουρα διαφορετικοί. Όταν οι σκέψεις αυτές μας φέρνουν δυσφημία και μας πληγώνουν σημαίνει ότι κάποιες από τις επιλογές μας δεν μας δικαίωσαν εν τέλει και αν ήταν δυνατό να γυρίσουμε το χρόνο πίσω θα τις αλλάζαμε. Το θέμα ωστόσο είναι πως είναι ανέφικτο να επιστρέψουμε στη στιγμή εκείνη και να διαλέξουμε τον άλλο δρόμο, την άλλη δυνατότητα, διαφορετικούς ανθρώπους! Άλλωστε, ο χρόνος δε γυρνά προς τα πίσω! Επομένως, αυτό που απομένει να κάνουμε είναι να αξιοποιήσουμε το παρόν μας και να είμαστε πιο προσεκτικοί στις μελλοντικές μας επιλογές. Πρέπει να κοιτάμε πάντα τη θετική πλευρά των πραγμάτων και να εκτιμάμε όσα ήδη έχουμε. Ας μην αφήσουμε το παρελθόν να μας στοιχειώνει, το παρόν και το μέλλον έχουν περισσότερη αξία πια. Ας μην τα χρωματίζουμε με πιθανότητες, όπως αυτό το ”αν” που μπορεί να μη μας ευχαριστεί πάντα να το σκεφτόμαστε. Η ζωή είναι δική μας και είναι στο χέρι μας να την ορίσουμε εμείς οι ίδιοι, έστω και τώρα! Τι σημασία έχει λοιπόν αν ήταν όλα..αλλιώς;
Α.Σ

Leave a Reply