Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται έντονη κινητικότητα στον χώρο της κεντροαριστεράς μετά και από την πρωτοβουλία της «κίνησης των 58» για κοινή κάθοδο των δυνάμεων της Ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας στις επερχόμενες Ευρωεκλογές. Το ρευστό πολιτικό σκηνικό αναδεικνύει την ανάγκη για έναν τρίτο μεγάλο πόλο ανάμεσα στην νεοφιλελεύθερη πολιτική και στην αμηχανία μιας δήθεν άλλης Ευρωπαϊκής πολιτικής που στηρίζεται όμως σε έναν παλιό εύκολο λαϊκισμό (τα υποσχόμαστε όλα σε όλους ) και σε εσωτερικές σοβαρές συγκρούσεις με ιδεολογική ουσία.
Ποιοι όμως θα εκφράσουν την ιδεολογική πλατφόρμα του καινούργιου αυτού χώρου; Υπάρχει σήμερα η ωριμότητα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στη ΔΗΜ.ΑΡ. ,αλλά και σε όλα τα άλλα κόμματα που προέκυψαν από τα διάσπαση της Δημοκρατικής παράταξης , να κάνουν πίσω για να φτιαχτεί αυτός ο φορέας ;
Είναι σαφές ότι η παντοδυναμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που για πολλά χρόνια εξέφρασε αυτή την ιδεολογική πλατφόρμα και η πολιτική του μεταστροφή τα τελευταία χρόνια δεξιότερα του κέντρου το καθιστούν ανήμπορο να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις και να είναι αυτό ο εγγυητής της νέας αρχής. Η ΔΗ.ΜΑΡ. και τα άλλα κόμματα πάλι πρέπει να αντιληφθούν ότι η οποιαδήποτε συζήτηση και προσπάθεια δεν μπορεί να γίνει αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απουσιάζει. Απλώς η συζήτηση και η δημιουργία αυτού του κόμματος δεν μπορεί να γίνει με όρους παρελθόντος. Δεν μπορεί δηλαδή να κυριαρχήσουν τακτικισμοί και νοοτροπίες όπου κάποιοι θα ταμπουρώνονται πίσω από κλειστές ομάδες τις οποίες θα χρησιμοποιούν για να ανελιχθούν σταδιακά. Τέρμα τα φέουδα , οι κλίκες και οι διασπάσεις χωρίς περιεχόμενο και ουσία.
Η πρωτοβουλία της «κίνησης των 58» ,παρά την κριτική που έχει δεχτεί, έρχεται να διερευνήσει και να σπάσει τέτοιες συμπεριφορές. Γίνεται για πρώτη φορά μετά από καιρό μια χειροπιαστή πρόταση ενότητας και ανοιχτού διαλόγου. Προς πολύ μεγάλη μου έκπληξη βλέπω τον κ. Φώτη Κουβέλη να τορπιλίζει αυτή τη συζήτηση και να την παρεμποδίζει. Αναρωτιέμαι γιατί. Είναι η ώρα να θέτει κανόνες και προϋποθέσεις σχεδόν εκβιαστικές ; Τι σημαίνει ότι αυτός δεν συμπράττει με αυτούς που σήμερα συγκυβερνούν με τη Ν.Δ. και με το μνημόνιο; Φυσικά και δεν πρέπει να συμπράξει αν και του θυμίζω ότι συμμετείχε και αυτός λίγο καιρό πριν. Αλλά ποιος του είπε ότι στο καινούργιο κόμμα ο ίδιος και όλοι αυτοί με τους οποίους τώρα λέει ότι δεν συμφωνεί θα έχουν πρώτο λόγο και θέση; Μα για να γίνει η καινούργια αρχή κύριε Κουβέλη πρέπει εσείς και όλοι όσοι είστε στην πολιτική τόσα χρόνια να θέσετε τον εαυτό σας εκτός και να κάνετε τόπο στα νιάτα και στις καινοτόμες καινούργιές ιδέες τους. Το πρόβλημα δεν είναι πόσοι και ποιοι θα συμμετέχουν στην κουβέντα αλλά ποιοι θα καταφέρουν να κάνουν την υπέρβαση και να καταλάβουν ότι ποια ανήκουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και εσείς και ο κύριος Βενιζέλος και ο κύριος Λοβέρδος εκεί ανήκετε. Δεν λέω ότι δεν είστε χρήσιμοι για να συμβουλεύεται αλλά ο ρόλος σας ποια δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πρωταγωνιστικός. Θυμηθείτε τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Το τι έλεγαν για την ανάγκη της δημιουργίας μιας μεγάλης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν υπάρχει χρόνος πια για άλλη κωλυσιεργία. Τώρα είναι ώρα ενότητας και γενναίων αποφάσεων για αυτούς που ηγούνται των παραπάνω κομμάτων. Είναι στιγμές υπέρβασης και ανατροπής κατεστημένων αντιλήψεων. Είναι η ώρα της δικής μας γενεάς. Λυπάμαι που το λέω ειλικρινά αλλά ο κύριος Κουβέλης κινδυνεύει να γίνει ο Λαφαζάνης της Κεντροαριστεράς. Δηλαδή ο μπουρλοτιέρης κάθε προσπάθειας που οδηγεί στην σύνθεση και δημιουργία της μεγάλης Δημοκρατικής παράταξής. Ελπίζω να το ξανασκεφτεί…
Γεράσιμος Σκαφίδας