Μύθοι

ellada 2015

Η ανάγκη του ανθρώπου για το παραμύθι, για το ιδανικό , για το μη εφικτό είναι αιώνια. Το ψεύδος που εμπεριέχει ο κάθε μύθος δίνει δύναμη, προοπτική και ελπίδα. Έχουμε την θέληση να πιστέψουμε σε οτιδήποτε. Αληθινό και μη. Χρειαζόμαστε μια αφήγηση, πάνω στην οποία θα παλέψουμε και θα αγωνιστούμε για να ζήσουμε όσο το δυνατό καλύτερα.

Στη διαδρομή αυτή υπάρχουν λοιπόν παραμυθάδες. Όχι απαραίτητα ψεύτες. Απλώς ρομαντικοί. Άνθρωποι που πιστεύουν σε αξίες, σε αρχές , σε ιδέες. Αυθόρμητα παράγουν ιδανικούς κόσμους με ιδανικούς ανθρώπους. Δεν νοιάζονται για το εφικτό γιατί ίσως πιστεύουν ότι η δύναμη του ανθρώπου είναι τόσο μεγάλη που όλα τα καταφέρνει.

Ας μη γελιόμαστε λοιπόν. Πάνω σε τέτοιες φιλοσοφίες δομήθηκε και συνεχίζει να δομείται ο κόσμος μας. Δεν λέω ότι αυτό είναι κακό. Λέω ότι έτσι είναι. Αμέτρητα τα παραδείγματα της ιστορίας. Αμέτρητες οι στιγμές που το πάθος κέρδισε την πραγματικότητα. Που η ελπίδα κέρδισε την λογική. Που η πίστη κέρδισε το εφικτό. Μετά τις νίκες όμως τι; Συμβιβασμός ή συνεχής αγώνας; Τι είναι ποιο έντιμο;

Ας απαντήσουν σε αυτό όλοι εκείνοι που καλλιεργούν τόσα χρόνια συνειδητά το ψέμα. Ας απαντήσουν οι καιροσκόποι, οι λαοπλάνοι, οι «καμπόσοι». Ας απαντήσουν εκείνοι, που δήθεν, απαντούν ιδεολογικά στην πραγματικότητα. Λες και όλοι οι άλλοι δεν πιστεύουν σε ιδέες. Λες και όλοι οι άλλοι είναι απλώς γραφειοκράτες και βολεμένοι. Λες και όλοι οι άλλοι είναι ανίκανοι . Έτσι όμως αντιμετωπίζεται σήμερα όποιος απλώς περιγράφει την πραγματικότητα .Όποιος συνιστά ψυχραιμία και διαπιστώνει ότι στο σημερινό κόσμο δεν είμαστε μόνοι μας για να κάνουμε ότι μας καπνίσει.

«Κάθε λαός χρειάζεται να μην χάσει την αξιοπρέπεια του» ακούω συνέχεια . Ποιος λέει το αντίθετο; Ποιος είπε ότι δεν πρέπει κανείς να παλεύει, να διαπραγματεύεται, να διεκδικεί; Το θέμα είναι πως διεκδικείς και τί; Έχεις σχέδιο ή πάς και βλέπεις; Ξέρεις τι μπορείς και ποιο είναι το περιβάλλον; Έχεις σκεφτεί τα επόμενα δέκα βήματα πριν κάνεις το πρώτο; Έχεις εναλλακτικές; Και τελικά τι πρεσβεύεις; Τον συμβιβασμό ή την ρήξη ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα;

Ερωτήματα προβοκατόρικα θα πουν οι δήθεν αριστερίζοντες που πατάνε σε δύο βάρκες ταυτόχρονα κινδυνεύοντας να μας ρίξουν στο κενό. Τους ξεπέρασε η πραγματικότητα όμως. Τα χρονοντούλαπα της ιστορίας ,που θυμήθηκαν προεκλογικά ,κοντεύουν να τους καταπλακώσουν. Η ιστορία όμως θα γραφτεί και ο καθένας θα πάρει το μέρισμα που του ανήκει όταν δεν θα υπάρχουν συναισθηματισμοί και ψευδαισθήσεις.

Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι πρέπει κανείς να είναι υπόδουλος και να υπακούει στις παράλογες απαιτήσεις του καθενός. Όμως σε κάθε τέτοια συζήτηση δεν αρκούν γενικόλογες θέσεις και ιδεολογήματα. Δεν αρκεί μια δήθεν «επαναστατική» στάση. Πρέπει να αντιλαμβάνεται κανείς ποιοι είναι οι συσχετισμοί και να έχει αποφασίσει γιατί παλεύει και κυρίως πώς . Να αντιλαμβάνεται το πλαίσιο για να μην κινδυνέψει να είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Διάβασα πρόσφατα το εξής: «Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, όπου οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνδέσεις μεταξύ των κρατών έχουν πάρει πρωτόγνωρη έκταση, η επιστροφή στην απόλυτη αυτονομία δεν είναι πια δυνατή.» Δεν έχει σημασία σε ποιόν ανήκει η παραπάνω φράση. Αν είναι δημοφιλής πολιτικός ή όχι. Αν προσωπικά συμφωνώ με τον τρόπο που πολιτεύτηκε. Σημασία έχει ότι αυτή η φράση βάζει ένα πλαίσιο. Θέτει ένα ξεκάθαρο διακύβευμα. Ο καθένας λοιπόν να τοποθετηθεί και να κινηθεί αναλόγως. Όλα τα αλλά είναι για να κοροϊδεύουν την κοινωνία και το λαό. Για να τον απογοητεύσουν άλλη μια φορά και να κινηθούν ολοταχώς προς την κατασκευή ενός καινούργιου μύθου.

Η γνώμη μου είναι ότι οι ιδεολογίες δεν έχουν και δεν πρέπει να χαθούν. Οφείλουμε να ονειρευόμαστε. Να παλεύουμε. Οφείλουμε όμως και να προσαρμόζουμε τα πιστεύω μας στην πραγματικότητα. Να μιλάμε με ρεαλισμό και να ξέρουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε. Μόνο έτσι θα έχουμε την ελπίδα ότι κάποτε θα μπορέσουμε να επικρατήσουμε για να ορίζουμε εμείς  το πλαίσιο και να αλλάξουμε τον κόσμο. Τότε δεν θα έχουμε ανάγκη από μύθους και η ζωή μας θα είναι σίγουρα καλύτερη… Το θέμα είναι να προλάβουμε αυτή τη φορά…

Σκαφίδας Γεράσιμος

Leave a Reply