Συνεχιστές της φθαρμένης καθημερινότητας, άβουλοι σκαπανείς και οραματιστές του ωραίου αύριο, αλλά άνευροι βουτυρομπεμπέδες του φθαρμένου σήμερα.
Βολεμένοι και συμβιβασμένοι στην χρονίζουσα και σάπια πραγματικότητα, απροβλημάτιστοι και πλήρως συνθηκολογημένοι φαρισαιστές της διπλοπρόσωπης παραδοσιακής συνθήκης, νομοταγείς στην θεαθείναι και καθωσπρεπική συμπεριφορά και ακραίοι αρνητές και κανιβαλιστές της αθέατης πλευράς της διπλοτριπλοπροσωπικότητας μας.
Δέσμιοι του ρηχού, ετεροκαθοριζόμενοι και ετερόφωτοι της αρρωστημένης συνείδησης άλλων, υποχείριοι και υποκείμενοι των κρυφών αντικειμένων, οραματιζόμαστε το αποσκοπείν και απορρίπτουμε το ενδοσκοπείν, ευαγγελιζόμενοι και καταχειροκροτούμενοι πλαδαρά και παθητικά τους υπηρέτες του σάπιου κατεστημένου.
Πειθήνια όργανα ενός συμβιβασμένου, απαθούς παρακμιακού και άγονου ευθυνοφοβικού συντηρητισμού, οικοδομούμε και ζυμώνουμε το αύριο με νοθευμένο τσιμέντο και ξινισμένο και αχρηστευμένο προζύμι του σήμερα.
Στον ιδεολογικό αντίποδα του « ναι στα πάντα», όχι αμφισβητώντας την άρχουσα τάξη και την κρατούσα ιδεολογία, αλλά ως υποκείμενα της εξέλιξης οφείλουμε να στοχαζόμαστε ανυποχώρητα την υποβόσκουσα και μηδενιστική αδιαλλαξία καθενός εκάστου, εις βάρος του συνόλου και της προσωπικότητας μας.
Εναντιωτές στην ηττοπαθή αντίδραση και στον απαθή εφησυχασμό, οφείλουμε να ανακαλύψουμε νέους δρόμους γόνιμης και δημιουργικής δράσης, αποσκοπώντας στην κατάκτηση δικαιωμάτων παραγωγικού και δημιουργικού διαλόγου, δημιουργώντας πεδία εθνικής συνεννόησης και υγιούς συνειδήσεως..
Ήρθε η ώρα όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά να προσδιορίσουμε εποικοδομητικά τον ιδεολογικό μας προσανατολισμό και να καθοδηγήσουμε λογικά τον αγωνιστικό μας βηματισμό, σε δρόμους ρεαλιστικούς, δίνοντας το δικαίωμα στον ιστορικό του μέλλοντος να γράψει την πραγματικότητα στις σελίδες της ιστορίας, σβήνοντας και διαλύοντας μια για πάντα τους λεκέδες του σήμερα που συμβιβάζονται με το κίτρινο ευθυνοφοβικό σύμπλεγμα της σάπιας και αραχνιασμένης κοινωνικοπολιτικής μπουρζουαζοσελίδας, αφήνοντας ελεύθερο το βιβλίο να αποφασίσει το ίδιο τι χρώμα θα επιλέξει να είναι οι σελίδες του.
Κώστας Παρδάλης
Σημέιωση..Η φωτογραφία αποτελεί έκθεμα που παρουσιάστηκε από τους Kalfayan Galleries στην γκαλερί της Αθήνας στην έκθεση των Κωστή Βελώνη, Γιάννη Παπαδόπουλου και Πάνου Τσαγκάρη με τίτλο ‘Φθαρμένος Ήλιος. Στην έκθεση φωτίζονται εκείνες οι ενδείξεις που περνούν αθέατες μέσα από τη ρουτίνα της κανονικότητας , με τις αποτυχίες και τις τρικλοποδιές της καθημερινότητας οι οποίες μεταφράζονται σε μια γεωμετρία των ελλειπτικών σχημάτων, των εκλείψεων τους και των σκιών που αφήνουν οι προβολές τους.Αυτή η αμφίσημη προσέγγιση στην έκλειψη μεταγράφεται ως αντίσταση στις προϋπάρχουσες δομές, ως ένα σφάλμα που επιδιώκει τη συνέχιση του, την ένταση μιας διαταραχής που γίνεται προϊόν δημιουργικότητας και αναθεώρησης της καθεστηκυίας τάξης. Πηγή. culturenow.gr