Ένα γράμμα για σένα Σύγχρονε Άνθρωπε!

Θα γράψω αυτό το γράμμα για σένα μελλοντικέ Άνθρωπε, για να δεις τη ζωή μας με την ελπίδα ότι στα πέραντα του χρόνου εσύ θα ‘χεις βελτιώσει πολλά , πιο πολλά από μάς τους επονομαζόμενους Homo Sapiens !

Aγαπητέ Σύγχρονε Άνθρωπε,

Ζω στο πρώτο αιώνα της τρίτης χιλιετίας . Ο μήνας είναι Ιούλιος, καλοκαίρι, όπως το λέμε εμείς . Είμαι τυχερός διότι διαμένω στην Ελλάδα, τη χώρα του φωτός και της πέτρας, όπως την περιέγραψε ο  Γιάννης Ρίτσος στην πιο ώριμη ποιητική δημιουργία  του .Όπως καταλαβαίνεις, δεν μου λείπει διόλου ο Ήλιος ούτε και η θάλασσα που  με περικυκλώνει προσδίδοντάς μου γαλήνη και ευεξία. Άραγε εσύ θα κολυμπήσεις ποτέ στην ίδια θάλασσα, θα δεις ποτέ τον ίδιο ήλιο; Σε ρωτάω γιατί δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι θα στα παραδώσουμε όπως θα λέγε κανείς  “ανέγγιχτα” από πλαστικό, τοξικά  και άλλα τόσα απόβλητα . Ήδη εδώ, να ξέρεις, υπάρχει μεγάλη μείωση της βιοποικιλότητας και όχι μόνο. Τοξικό μαύρο χιόνι είπαν στις ειδήσεις έπεσε στη Σιβηρία. Ξέρεις πώς το χαρακτήρισαν οι επιστήμονες; Ανθρωπογενή Οικολογική Καταστροφή σου λέει  –  αυτοκαταστρέφουμε το είδος μας μαζί με τη φύση εν ολίγοις . Βασικά δεν ξέρω για σας εκεί αλλά εδώ το Χιόνι είσαι άσπρο, έτσι όπως τα κάναμε και αν συνεχίσουμε να τα κάνουμε τι να πω , ίσως το μαύρο του χρώμα να μην σου προκαλεί τόση εντύπωση, ίσως για σένα να ναι κάτι δεδομένο και όχι ασυνήθιστο …ελπίζω πως όχι!

Ημερομηνία σου ‘πα; Μη με ρωτήσεις δεν θυμάμαι. Ο χρόνος κυλάει άλλοτε γρήγορα και μας σέρνει μαζί  στο διάβα των υποχρεώσεων και άλλοτε τόσο αργά που νιώθεις ξάφνου ότι η γη σταμάτησε για λίγο. Καμιά φορά νιώθω ένα πως να στο πω ένα βάρος στο στήθος και ένα κόμπο στο λαιμό . Άγχος μου λένε έχω οι γιατροί . Είναι να μην έχεις όμως; Στο σχολείο έπρεπε να σαι καλός μαθητής και μετά στο πανεπιστήμιο καλός φοιτητής και μετά να βρεις δουλειά και στο τομέα σου παρακαλώ πολύ – δεν ξέρω για σας εκεί αλλά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα αυτό φαντάζει σαν να κάνω αναρρίχηση στο Έβερεστ – υπάρχει ακόμα το Έβερεστ ε;  Μας κατατρόπωσε βλέπεις η Οικονομική Κρίση. Και δεν φτάνουν όλα αυτά πρέπει να με και δραστήριος και κοινωνικός και ευχάριστος και να προσέχω και τη διατροφή μου και να γυμνάζομαι, είναι της μόδας βλέπεις το Ευ Ζην και να τα ‘’ποστάρω’’ και όλα αυτά στο Instagram γιατί έχω και ένα διαδικτυακό προφίλ να διατηρήσω . ΤΕΛΕΙΟΤΗΣ, ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΩΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΙΟΤΗΣ .

Εδώ να ξέρεις είμαστε “ξένοι μεταξύ ξένων”, τρέχουμε για όλα αυτά , τρέχουμε να προλάβουμε την επιτυχία και την αναγνώριση και τα χρήματα και τη δόξα  και ξεχνάμε να ζούμε ώρες ώρες . Η μάλλον όχι ζούμε, ζούμε Σύγχρονε Άνθρωπε,  για το φαίνεσθαι . Ζούμε για γυάλινους κόσμους και εικονικές πραγματικότητες. Και πολύ φοβούνται να ξέρεις και διαμηνύουν ότι εσύ θα βουτήξεις ακόμα πιο πολύ στην αποξένωση και την απροσωπία της οθόνης.

Έχω αρχίσει ακράδαντα να πιστεύω ότι το παν μέτρον άριστον που λέγανε οι δικοί μου πρόγονοι είναι ζωτικής σημασίας. Αυτή η ταχύτητα , αυτή η τρέλα , αυτό το άγχος μήπως μας οδήγησαν πολλές φορές στην αρρώστια , στις διατροφικές διαταραχές , στην κατάθλιψη; Δεν σου ‘πα αλλά οι Ψυχικές Νόσοι αποτελούν μάστιγα στην εποχή μου. Και είναι τόσο κρίμα και τόσο επίπονο να κατασπαράζει ο ίδιος ο άνθρωπος τη σάρκα και το μυαλό του. Χωλαίνει ο νους μου όταν τα σκέφτομαι δεν σου κρύβω.

Βέβαια από την άλλη νιώθω ότι πολύ τον έχω κατηγορήσει τον αιώνα μου ως τώρα και ίσως θεωρηθεί αχαριστία. Έχουμε διαπράξει εγκλήματα και προς το περιβάλλον και προς εμάς  δεν λέω αλλά έχουμε κάνει και βήματα πρόοδού σε πολλά . Μπορεί η ψηφιακή επανάσταση να είχε και τα αρνητικά της όπως σου ανέλυσα πριν όταν όμως δεν τη χρησιμοποιείς αλόγιστα σου προσφέρει ύψιστα αγαθά . Έχουμε καταπολεμήσει ασθένειες , έχουμε προοδεύσει στις επιστήμες και η κοινωνική Τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία. Και με το περιβάλλον της κάνουμε σιγά σιγά της προσπάθειές μας βέβαια έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας αλλά έχε πίστη δεν λένε ;

destroyed earth

Ελπίζω σύγχρονε άνθρωπε να μη σε έχω κουράσει. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθώ και πω θα εξελιχθείς όπως και να ‘χει όμως μη ξεχνάς καμία φορά να σταματάς λίγο και να κοιτάς τον Ήλιο και τη θάλασσα και να παίρνεις βαθιές ανάσες οξυγόνου και ονείρων και δύναμης και υπομονής . Μη ξεχνάς να σέβεσαι τη φύση , να προσέχεις τον εαυτό σου και να κάνεις τα πράγματα κυρίως για σένα για σένα Σύγχρονε Άνθρωπε και όχι για τη βιτρίνα και αυτούς τους άγνωστους άλλους , όχι για το φαίνεσθαι .Μη ξεχνάς να προσπαθείς να αφουγκράζεσαι τα καλά της κάθε εξέλιξης και αλλαγής , να μη είσαι ακραίος και αυτοκαταστροφικός. Δυσκολεύεσαι ακόμα Σύγχρονε Άνθρωπε; Προσπάθησε πάλι ξανά και ξανά αυτό κάνω ακόμα και γω άλλωστε -και γω και το είδος μου. Δεν ξέρω αν θα φτάσει ποτέ στα χέρια σου αυτό το γράμμα αλλά αν φτάσει κράτα το για να μάθεις κάτι από τα λάθη μας και να εξελίξεις και κάτι από τα επιτεύγματά μας. Μόνο αυτά αν κάνεις θα σαι σίγουρα ένας άξιος Σύγχρονος Άνθρωπος!

Μετά τιμής,

Ένας από μας

Έλενα Ανδρεάτου