Ο Καζούο Ισιγκούρο είναι ένας από τους πιο γνωστούς –ασιατικής καταγωγής- μυθιστοριογράφους. Γεννήθηκε στην Ιαπωνία το 1954, αλλά στα 6 του χρόνια μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αγγλία. Συχνά τον αναφέρουν ως Βρετανό μυθιστοριογράφο -παρά την καταγωγή του- και αυτό γιατί κατάφερε να βραβευτεί ως ένας από τους καλύτερους Άγγλους συγγραφείς μετά από το 1945.
Μετανάστευσε στη Μεγάλη Βρετανία το 1960 όταν ο πατέρας του ξεκίνησε έρευνα στο Εθνικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας και εκπαιδεύτηκε στο Surrey. Το 1974 ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κεντ στο Canterbury και το 1978 αποφοίτησεμε πτυχίο στην αγγλική φιλολογία και φιλοσοφία. Αφού πέρασε ένα χρόνο γράφοντας έργα φαντασίας, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας, όπου σπούδασε μαζί με τον Μάλκολμ Μπράντμπερι και την Άντζελα Κάρτερ και έλαβε το μεταπτυχιακό του στην δημιουργική γραφή το 1980. Έγινε Άγγλος πολίτης το 1982. Το 1983, λίγο μετά τη δημοσίευση του πρώτου μυθιστορήματός του, ο Kazuo Ishiguro ορίστηκε από το περιοδικό Granta ως ένας από τους 20 καλύτερους νέους Βρετανούς συγγραφείς.
Το 1981, τρία από τα διηγήματά του δημοσιεύθηκαν στο Introductions 7: Stories by New Writers. Το πρώτο του μυθιστόρημα, A Pale View of Hills (1982), που διηγείται μια ιαπωνική χήρα που ζει στην Αγγλία, βασίζεται στην καταστροφή και αποκατάσταση του Ναγκασάκι για το οποίο του απονεμήθηκε το βραβείο Winifred Holtby Memorial. Ακολούθησε το έργο του An Artist of the Floating World (1986), ο οποίος διερευνά τις ιαπωνικές εθνικές στάσεις προς τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της ιστορίας του πρώην καλλιτέχνη Masuji Ono- στοιχειωμένου από το στρατιωτικό του παρελθόν -κέρδισε γιαυτό το βραβείο Βιβλίο της Χρονιάς του Whitbread και επιλέχθηκε για το βραβείο Booker για μυθιστοριογραφία. Το τρίτο μυθιστόρημα του Ishiguro, The Remains of the Day (1989), τοποθετείται στην μεταπολεμική Αγγλία και αναφέρει την ιστορία ενός ηλικιωμένου αγγλικού μπάτλερ που αντιμετωπίζει την απογοήτευση.Ένα πολύ ιδιαίτερο έργο του για το οποίο του απονεμήθηκε το Βραβείο Booker για τη μυθοπλασία και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και έτσι αποτελεί πλέον μια βραβευμένη ταινία με πρωταγωνιστές τους Anthony Hopkins και Emma Thompson. Το επόμενο μυθιστόρημά του, The Unconsoled (1995), μια επίσημα εφευρετική αφήγηση στην οποία ο πιανίστας συναγωνίζεται να εκπληρώνει ένα πρόγραμμα πρόβων και παραστάσεων σε μια ανώνυμη ευρωπαϊκή πόλη, κέρδισε το 1995 το Cheltenham Prize. Το πέμπτο μυθιστόρημα του Kazuo Ishiguro, When We Were Orphans (2000), τοποθετείται στη Σαγκάη στις αρχές του εικοστού αιώνα, και διηγείται από έναν ιδιωτικό αστυνομικό που ερευνά την εξαφάνιση των γονιών του στην πόλη περίπου 20 χρόνια νωρίτερα. Επιλέχθηκε για το βραβείο Whitbread Novel και το βραβείο Booker για φαντασία. Το έκτο μυθιστόρημά του είναι το Never Let Me Go (2005) και συνεργάστηκε με τον George Toles και τον Guy Maddin στο σενάριο της ταινίας The Saddest Music in the World, ένα μελόδραμα της δεκαετίας του 1930 με πρωταγωνιστή την Isabella Rossellini. Ενώ, το 2009 κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή σύντομων ιστοριών, Noctures: Five Stories of Music και Nightfall, η οποία απέσπασε το βραβείο James Tait Back 2010 για μυθιστοριογραφία. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, The Buried Giant, κυκλοφόρησε το 2015.
Συνοψίζοντας, έχει γράψει επτά μυθιστορήματα και ήταν υποψήφιος τέσσερις φορές για το Βραβείο Booker. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες, αποδεικνύοντας το γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίος Βρετανούς συγγραφείς. Το 1989, το μυθιστόρημά του ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, τιμήθηκε με το Bραβείο Booker, μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Άντονι Χόπκινς. Το 2017 απονεμήθηκε στον Ισιγκούρο το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Ο ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ και ΜΗ Μ΄ ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ, ενώ ετοιμάζονται και άλλα.
Τα μυθιστορήματα του Ishiguro “απασχολούνται” από τις αναμνήσεις του παρελθόντος, τις δυνατότητές τους να εκτρέπονται και να στρεβλώνουν, να ξεχνούν και να σιωπούν και, πάνω απ ‘όλα, να στοιχειώνουν. Δηλαδή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρακτήρες του, ανήκουν στο παρελθόν και παραμένουν ανεπίλυτα. Έτσι ο Ισιγκούρο ολοκληρώνει πολλά από τα μυθιστορήματά του με έναν τόνο μελαγχολικής παραίτησης. Ενδιαφέρον σημείωση αποτελεί το ότι ο ίδιος ο Ισιγκούρο αναφέρει μεταξύ των επιρροών του τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και τον Μαρσέλ Προυστ.
Δε θα σας μιλήσω για την προσωπικότητα του, καθώς και μόνο ο λόγος του κατά τη βράβευση του αποδεικνύει το μεγαλείο του, όχι μόνο γράφει με ιδιαίτερο και εμπνευσμένο τρόπο, αλλά σε παρασέρνει στον κόσμο του …. Χαρακτηριστικά αναφέρει “In a time of dangerously increasing division, we must listen. Good writing and good reading will break down barriers. We may even find a new idea, a great humane vision, around which to rally.”.
Και τέλος, αν ανήκετε σε αυτούς που δεν αγαπούν τα βιβλία του, δεν έχετε παρά να δείτε τα κινηματογραφικά έργα που έχουν στηριχθεί στα βιλία του. Τα κινηματογραφικά έργα «The Remains of the Day» (με πωλήσεις πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα σαν βιβλίο) του James Ivory, (1993) το «The White Countess» του ίδιου σκηνοθέτη (2005) και το «Never let me go» (και αυτό με πωλήσεις πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα σαν βιβλίο) του Mark Romanek, (2010) στηρίχθηκαν σε βιβλία του Καζούο Ισιγκούρο.
Και κλείνοντας αυτή τη σύντομη γνωριμία μας με το συγγραφέα, σας παραθέτω τα λόγια με το οποία ο ίδιος επιλέγει να μιλάει για τον ευατό του. ‘I am a writer who wishes to write international novels. What is an ‘international’ novel? I believe it to be one, quite simply, that contains a vision of life that is of importance to people of varied backgrounds around the world. It may concern characters who jet across continents, but may just as easily be set firmly in one small locality.’
Αλεξάνδρα
http://www.freeminds.gr/diag_sept_book/