Καταιγισμός Προτύπων και ειδώλων σε: διαδίκτυο, εφημερίδες, περιοδικά, social media,τηλεόραση, ραδιόφωνο.
Παντού πρότυπα και είδωλα για να μοιάσεις σε κάποιον επιτακτικά και άμεσα με σκοπό να πάψεις να είσαι ο εαυτός σου,να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που σου χάρισε η ζωή στην πρώτη σου ανάσα τη στιγμή που γεννήθηκες. Βλέπεις γύρω σου τόσα διαφορετικά στυλ, με στόχο να θέλεις να υϊοθετήσεις αναγκαστικά κάποιο χωρίς να δημιουργήσεις το δικό σου υποστηρίζοντας το. Πρέπει λες και ντε και σώνει να ακολούθησεις αυτό που λέει η μόδα και όχι να φτιάξεις εσύ τη δική σου.
Μας έμαθαν να απορρίπτουμε το διαφορετικό χάνοντας την αυτόνομη προσωπικότητα μας. Στερεότυπα που έχουν “κακό μάτι”, που δίδαξαν ότι αν είσαι αδύνατος -και όχι χοντρός- και μόνο θα κάνεις κάτι στη ζωή σου. Η εικόνα έγινε τρόπος ζωής τόσο σε σένα όσο και σε εκείνους που την καθορίζουν.
Τόσα άρθρα,τόσες έρευνες,τόσες συζητήσεις για το πως θα αλλάξεις εικόνα,για το πως θα ανεβάσεις την αυτοπεποίθηση που σου λείπει ή πως θα γίνεις πιο αποδεκτός ή καλύτερα πως θα ξεφύγεις από τη μιζέρια σου.Όσοι τα γράφουν όμως έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση ή αποδεκτικότητα από σένα που τα διαβάζεις νυχθημερόν στα περιοδικά και κυνηγάς ένα-ένα τα βήματα για να δεις αν θα κατάφερεις να πείσεις τον άλλον για κάτι που δεν σου ταιριάζει την ώρα που προσπαθείς να το κάνεις στην πράξη.
Μήπως τελικά τα διαβάζεις παθητικά όλα αυτά;; Ακολουθείς βήμα-βήμα τους κανόνες του άρθρου χωρίς να καταλαβαίνεις για ποιό λόγο έπεσε το μάτι σου σε αυτή στη συγκεκριμένη σελίδα επειδή έψαχνες κάτι να σκοτώσεις την ώρα σου.
Παντού μέτρα σύγκρισης “γιατί δεν είσαι σαν αυτόν που έχει κάνει εκείνο,το ένα,το άλλο” και χάνεσαι σε σκέψεις αρνητικές λες και μειονεκτείς για αυτό που είσαι όταν κοιτάς στο καθρέφτη. Ολα αυτά όμως αφαιρούν δικαιώματα από σένα μόνο και μόνο γιατί δεν είσαι σαν εκείνα που θέλει ο κόσμος ή οι άλλοι χωρίς να σε ρωτήσουν ούτε τι νιώθεις ούτε τι πιστεύεις ούτε καν πως θες να εκφράζεσαι. Μαζί μ’αυτά όμως χάνεις τις αξίες σου,τα θέλω σου,τη δική σου οπτική για τον κόσμο αλλά και για την προσωπικότητα σου.
Ποιος εκτός από σένα έχει το δικαίωμα να σου επιβάλλει συγκεκριμένα πράγματα να μιμηθείς;ποιος σε ρώτησε αν θες να τα έχεις μια ζωή;; Σε κατακρίνουν επειδή πας κόντρα σε κάτι που δεν ορίζουν αυτοί.. Μάλλον για να σε κατακρίνουν η ζωή τους παραμένει αδιάφορη και ίσως θα λέγαμε άδεια και κενή.
Μας μαθαίνουν σε μια έκφραση συγκεκριμένη με συγκεκριμένες ιδέες κρατώντας μας καθηλωμένους στην σκέψη τους και όχι στις ιδέες μας. Φοβάσαι και δεν διεκδικείς το χώρο σου ανάμεσα στους ανθρώπους γιατί θες πάντα την αποδοχή τους,τρέμεις μηπως δεν δεχτούν τι είσαι,μήπως δεν τους κάνεις.
Κάποιος κάποτε είχε πει <<Ή τα πας καλά με όλους ή έχεις προσωπικότητα>>…είχε απόλυτο δίκιο. Γι’αυτό Σήκω, φτιάξε τον κόσμο με τα ΘΕΛΩ σου,με την κρυμμένη σου δύναμη και θα σε ακολουθήσουν αυτοί που θα ταιριάξουν στον κόσμο σου.’Οσο για τους άλλους τι σημασία έχει να νοιάζεσαι και να χαλιέσαι… έχεις την αποδοχή από αυτούς που κουμπώνουν μαζί σου επιλέγοντάς σε μόνοι τους χωρίς τα παρακάλια σου ή στις μαύρες σου… Αυτοί διαθέτουν την αξία να σταθούν σε αυτό τον μικρόκοσμο,όλοι οι άλλοι είναι τροφή για τη σκέψη σου,την όξυνση του μυαλού.
Σταμάτα να διαβάζεις για πρότυπα σε καλούπια,στημένα,αδιάφορα και παγωμένα. Βάλε πάθος και αγάπη σε αυτό που είσαι κατακτώντας την δική σου κορυφή ψυχής βρίσκοντας την αυτοπεποίθηση παλεύοντας με την δική σου προσωπικότητα,η οποία βελτιώνεται και διορθώνεται όμως παραμένει αυθεντική και είναι δική σου. Εσύ επιλέγεις θυμίσου όχι ο άλλος για σένα… Το τι είσαι το ξερεις πολύ καλά όπως ξέρεις και ότι δεν θες να είσαι.
Ασε αυτούς με τα σύνδρομα κατωτερότητας να ψάχνουν αυτό που τους βλάπτει σε σένα,αυτό που μισούν,επειδή δεν μπορούν να το φτάσουν. Παλεύουν για να το καταστρέψουν θεωρώντας πως θα εξαφανιστεί και δεν θα τους επηρεάζει. Δεν το ξέρεις;είναι ο τρόπος τους να υπάρξουν. Οι ανασφάλειες δεν προϋπάρχουν ως ανάμνηση στο κεφάλι σου αλλά δημιουργούνται και καλλιεργούνται στην πορεία της ψυχολογίας σου. Κανείς δεν ξυπνά ένα πρωί φωνάζοτας έχω ανασφάλειες, τις έχω αποδεχτεί όμως ζω με αυτές.
Τα πρότυπα της εικόνας και όχι προσωπικοτήτων σε κάνουν ανασφαλή… Να είσαι αυτό που είσαι χωρίς να αναρωτιέσαι αν θα αρέσει ή όχι… Ο καθένας είναι μοναδικός και αυτός δεν μπορεί κανείς να σου το απαγορεύσει/καταργήσει.
Στο φόβο της ανασφάλειας χάνεις σημαντικά πράγματα μα και στιγμές πολύτιμες στην διάρκεια της ζωής. Μην προσπαθήσεις να μιμηθείς κάποιον για ένα βασικό λόγο: ότι δεν θα γίνεις ποτέ σαν αυτόν ούτε σε μια μικρή σπιθαμή. Αγάπησε το είναι σου σαν να είναι ο μεγαλύτερος σου έρωτας και τότε θα δεις, δεν θα υπάρχουν ούτε ανασφάλειες ούτε πρότυπα και είδωλα. Θα υπάρχεις μόνο εσύ! Κάνε “μόδα” αυτό που είσαι και θα σε ακολουθήσουν κι άλλοι που είναι σαν και σένα..Σκέψου διαφορετικά, σκέψου θετικά, ΓΙΝΕ ΚΑΙ ΜΕΙΝΕ ΕΣΥ!!!
Μαριαλένα Βιλλιώτη.