Κυριακή πρωί σημαίνει ευκαιρία για καλό πρωινό και χρόνος για να το απολαύσουμε με την άνεση μας… Και για σήμερα έχουμε French toast.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΤΟΣΤ
Το Γαλλικό τοστ λοιπόν πρωτοεμφανίζεται σε έντυπη μορφή μ’ αυτό το όνομα το 1871 (The Encyclopedia of American Food and Drink, John F. Mariani [Lebhar-Friedman:New York] 1999). Είναι μάλιστα πιθανόν να έχει τις ρίζες του στην Γαλλία αλλά μπορεί και να μην είναι μόνον γαλλικό αλλά και γερμανικό (oι Αδελφοί Γκριμ το αναφέρουν ως «armer ritter» δηλ. “φτωχοί ιππότες”), αμερικάνικο ως «τοστ Μοναχή ή φρυγανιά καλόγρια» («nun’s toast”) ή τοστ κρέμα, ισπανικό («torriga»), «αμαρίγια» ή αγγλικό επίσης ως «Φτωχοί ιππότες του Ουίνδσορ» («Poor Knights of Windsor») αλλά και «pain perdu» στη βασιλεία του Ερρίκου του 5ου, ενώ σήμερα στην Αλβιώνα λέγεται απλούστερα «eggy bread» ή και «Gypsy toast»… «τσιγγάνικο» δηλαδή, άρα στα καθ’ ημάς ελληνικά ίσως και …τοστ «γύφτικο»!!!
Μια θεωρία λέει πως η αγγλική του ονομασία «Φτωχοί ιππότες του Ουίνδσορ» (Poor Knights of Windsor) προέκυψε γιατί παλιά ένα από τα σύμβολα διάκρισης της ανώτερης τάξης από τους κοινούς θνητούς ήταν και το σερβίρισμα επιδόρπιου με το δείπνο. Αλλά όλοι οι ιππότες δεν ήταν πλούσιοι, παρότι ευγενείς, οπότε εφηύραν το συγκεκριμένο πιάτο για να διατηρήσουν το ιπποτικό στάτους τους, κάνοντάς το με «μπαγιάτικο ψωμί», το οποίο σερβίριζαν συχνά με μαρμελάδα. (Craig Claiborne’s The New York Times Food Encyclopedia [Times Books:New York] 1985). Ως γλυκό το αναφέρει και το Larousse Gastronomique, που γίνεται από φέτες ψωμιού (ή μπριός ή ψωμιού με γάλα) μουλιασμένο σε γάλα και βουτηγμένο σε χτυπημένα αβγά με λίγη ζάχαρη, και που τηγανίζεται ελαφρά σε βούτυρο και σερβίρεται ζεστό και τραγανό.
Αρκετές αναφορές συγκλίνουν πως δημιουργήθηκε από μάγειρες στην μεσαιωνική Ευρώπη, οι οποίοι ήθελαν να αξιοποιήσουν όποιο κομματάκι τρόφιμου μπορούσαν να βρουν για να ταϊσουν τις ιπποτικές αλλά και τις δικές τους, προφανώς, οικογένειες. Γνώριζαν πως το μπαγιάτικο ψωμί (στα γαλλικά «pain perdu» δηλαδή «χαμένο ψωμί») μπορούσε να αναβιώσει αν βουτηχτεί στο γάλα και να εμπλουτιστεί με αβγά, κι αυτό έκαναν τηγανίζοντάς το στη συνέχεια σε λίγο λίπος (βούτυρο ή λάδι).
Συνταγές για «γαλλικό τοστ» υπάρχουν σε πολλές χώρες και κουζίνες, όπως και στην ελληνική με το όνομα «αβγοφέτες». Η ομορφιά αυτού του απλού πιάτου είναι ότι μπορεί να γίνει όσο βασικό ή φανταχτερό θέλει ο δημιουργός του. Συνήθως τρώγεται για πρωινό, αν και σε μερικές περιπτώσεις γίνεται επιδόρπιο, ενώ έχει ενσωματωθεί σε άλλα δημοφιλή πιάτα όπως το (επίσης περασμένο σε αβγά και τηγανισμένο) σάντουιτς Monte Cristo. Και βέβαια είναι μάλλον απίθανο να βρει κανείς σε γαλλικό κατάλογο … γαλλικό τοστ, αφού ονομάζεται «pain perdu» ή παλιότερα “pain crotté” ή “croûtes dorées”. Στη Νότια Γαλλία κατά παράδοση τρώγονταν σε ημέρες γιορτών και ιδιαίτερα το Πάσχα, κάτι που είθισται και σήμερα στην Ισπανία (με το όνομα «torrijas» ή και «torradetes de Santa Teresa» στην Καταλανία).
Διόλου ευκαταφρόνητη η συλλογή των ονομάτων στη εξέλιξη της ιστορίας για το εν λόγω πιάτο. Ο Mαέστρο Μαρτίνο (Maestro Martino) από το Κόμο, ο πιο σημαντικός και celebrity σεφ τον 15ο αιώνα καθώς και κάποιοι Άγγλοι συγγραφείς το ονόμασαν «Suppe dorate» και «yn soupys dorye «αντίστοιχα, ενώ οι Γάλλοι συγγραφείς προτίμησαν το «dorees tostees», κρατώντας τη λέξη «soupe» για τις φέτες ψωμιού εμποτισμένου σε ζωμό. Υπάρχει όμως και το πιάτο «purdeu payn,» σαφώς ίδιο με το γαλλικό όνομα του σημερινού «pain perdu». Στην Αγγλία και στην Ιταλία, οι ροδισμένες φέτες ψωμιού σερβίρονταν με κρέατα και κυνήγι (μεγάλα πουλερικά) ενώ και πάλι ο Mαέστρο Μαρτίνο δίνει την πιο εξευγενισμένη συνταγή, που χρησιμοποιεί με το ψωμί ροδόνερο, κάτι που κανένας άλλος μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί. Αλλά και στις αγγλικές συνταγές υπάρχει μια ειδική προσέγγιση στην παρασκευή, μια και το βούτυρο για το τηγάνισμα έχει διαχωριστεί από τις προσμίξεις του και το ψωμί δεν είναι εμποτισμένο σε δυο ολόκληρα αβγά αλλά μόνο στους χτυπημένους κρόκους, που σουρώνονται μετά για να δώσουν ένα τέλειο κρεμώδες αποτέλεσμα (Τhe Medieval Kitchen, Recipes from France and Italy, Odilie Redon et al, [University of Chicago Press:Chicago] 1998).
Γαλλικό τοστ – French toast
Υλικά για 2 άτομα:
4 φέτες λευκό ψωμί τοστ
2 αβγά χτυπημένα
1 φλυτζ. γάλα
4 φέτες μπέικον
4 κ.γ. βούτυρο
αλάτι, πιπέρι
Βήμα 1ο: Ζεσταίνετε στο τηγάνι το βούτυρο. Σε ένα μεγάλο μπολ τοποθετείτε το γάλα και βουτάτε ελαφρά τις φέτες πρώτα σ’ αυτό και μετά καλά (και στις 2 πλευρές) στα χτυπημένα αβγά, που έχετε προσθέσει αλάτι και πιπέρι.
Βήμα 2ο : Τηγανίζετε στο λιωμένο βούτυρο ένα λεπτό περίπου την μια πλευρά, να ροδίσει ωραία, την γυρίζετε και κάνετε το ίδιο στην άλλη πλευρά. Το γαλλικό τοστ πρέπει να είναι τραγανό.
TIPS: Αν κάνετε τις φέτες μία-μια, μεταφέρετέ τις σε πιατέλα που κρατάτε στο προθερμασμένο φούρνο στους 90-100 βαθμούς με αέρα, ώστε να παραμείνουν ζεστές και τραγανές.
Σερβίρισμα: Σε πιατέλα ή πιάτα βάζετε τις φέτες του γαλλικού τοστ και διαγωνίως πάνω του την κορδέλα του μπέικον. Φυσικά εκτός από το μπέικον μπορείτε να βάλετε ό,τι θέλετε, αλμυρό η γλυκό. Εγώ το τρώω πολλές φορές με nutella, ζάχαρη άχνη ή μέλι, ή αν θέλω κάτι αλμυρό με μια φετούλα τυρί τοστ.
Πολύ απλή και γρήγορη συνταγή, προετοιμασία και μαγείρεμα 10 λεπτά.
Με το γευστικό πρωινό…επιβάλλεται λίγη γνώση…
Περισσότερα για την ιστορία του Γαλλικού τοστ αλλά και φωτογραφίες κατά τη διαδικασία προετοιμασίας του θα βρείτε στο www.padespani.gr, απ’ όπου «έκλεψα» και εγώ την αγαπημένη μου συνταγή!
Δ.Φ