Η μοναξιά όταν σιωπά, τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί με τον χτύπο της σιωπής της… σαν κύμα έρχεται και χτυπά με ορμή μια στο μυαλό και μια στη ψυχή, σαν κύμα αφρισμένο, αποφασισμένο, αναπόφευκτο.
Κι εσύ, ανήμπορος να της ξεφύγεις, δέχεσαι το σφυροκόπημα της σφίγγοντας τα δόντια, διπλωμένος στην άκρη της ελπίδας σου. Κι έτσι, διπλωμένος όπως είσαι και βρεγμένος έως τα μύχια της ψυχής από το βαθύ μπλε της, ξαφνικά μία γνώριμη φωνή έρχεται να σε σκεπάσει, να κατευνάσει την τρικυμία, να βάλει λάδι στην πληγή.
Η φωνή αυτή ήταν εκεί σε πολλές τρικυμίες σου, να σου θυμίζει ποιος/-α είσαι, σαν φάρος υψωμένος που προβάλλει αντίσταση στο σκοτάδι γύρω του. Η φωνή αυτή ήταν εκεί, όταν έχασες για λίγο το δρόμο σου μα κι όταν ένιωσες να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου. Σε αυτή τη φωνή κρατήθηκες, για να βγάλεις τα πόδια σου απο τη λάσπη. Η φωνή αυτή μπορεί και παίρνει τα λόγια της ψυχής σου και τα βάζει να στέκονται στη σειρά μπροστά σου, για να σου γνέψουν τις απαντήσεις που γύρευες καιρό.
Αυτή η τόσο γνώριμη και οικεία φωνή είναι αυτή του φίλου/ της φίλης που μαζί χτίσατε μιαν αλήθεια φτιαγμένη από την παιδική σας αθωότητα, την εφηβική σας τρέλα και το ενήλικο δάκρυ… μια γερή αλήθεια που γίνεται το ζεστό σου πανωφόρι, όταν η παγωνιά σου τρυπά τα κόκαλα.
Και μετά τη παγωνιά, αλλεπάλληλα αφρισμένα κύματα… Πού να κρυφτείς; Άμοιρη ακρογιαλιά η ψυχή σου. Ένα λιμανάκι σε περιμένει μέχρι να χαράξει, το λιμάνι της φωνής του ανθρώπου που κάποτε σας χώριζε μόνο ο ύπνος. Πόσα και πόσα λιμάνια υπάρχουν στον κόσμο, κανένα δεν είναι σαν κι αυτό. Εκεί, γυμνός και θαλασσοδαρμένος μπορείς να ξαποστάσεις για λίγο. Αυτό το απάνεμο λιμάνι, όποιος το ‘χει, ας πει πως είναι πλούσιος, πως έχει διαμάντια και χρυσάφια και μαργαριτάρια.
Κι αν μέχρι τώρα δε το έχεις, φρόντισε να το αποκτήσεις. Κάνε πρώτα τη δική σου φωνή λιμάνι κι ύστερα ψάξε για το δικό σου. Γιατί τα κύματα ποτέ δε σταματούν, οι χτύποι ποτέ δε παύουν, μονάχα θεριεύουν. Κι όσο αυτά θεριεύουν, μεγαλώνει και η ανάγκη να βρεις λιμανάκι να κρυφτείς…για λίγο…μέχρι να χαράξει μια φωτοστόλιστη αυγή.
Κ.Γ