Η σύγχρονη εποχή θέλει ανθρώπους επιτυχημένους με γοητεία και αίγλη, με κοσμικές συνήθειες και ελαφρές συμπεριφορές, ηθικά ασύστολους και επαγγελματικά αμείλικτα κυρίαρχους. Παράλληλα οι επιτυχημένοι είναι απαραίτητα οξυδερκείς και ταλαντούχοι , που πάντα και παντού ελίσσονται και εξελίσσονται.
Φυσικά, η μεγαλύτερη επιτυχία τους έγκειται στην οικονομική τους καταξίωση, εφόσον ζουν και δρουν σε μία αρρωστημένα υλιστική κοινωνία, όπου τα χρήματα βασιλεύουν και οι θεράποντές τους ευημερούν και αποθεώνονται.
Όμως αυτή η επίπλαστη επιτυχία , αυτή η ακόρεστη δίψα για κερδοσκοπία δεν δύναται στην πραγματικότητα να νοηματοδοτήσει ολόκληρες υπάρξεις. Γι’ αυτό και η επιτυχία, που θα γεννήσει την ευτυχία, πρέπει να αναζητηθεί στην αξία, στα ιδανικά και τα μεγάλα και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση η αξία να αναζητηθεί στην επιτυχία.
Ο ήχος της ‘’ κενοκρόταλης δόξας’’ του Νίτσε σβήνει ταχύτατα και τότε ξεσκεπάζεται μια για πάντα η σάπια ουσία μιας τέτοιας ‘’επιτυχίας’’, που φθείρει και διαφθείρει απελπιστικά. Ως τότε ‘’επιτυχημένοι’’ φελλοί θα επιπλέουν άψογα στο ρευστό της κοινωνίας και οι άνθρωποι θα παραμένουν απάνθρωποι, με προσωπεία που πλασάρονται ως πρόσωπα.
Γι’ αυτό λοιπόν να είσαι ή να φαίνεσαι; Κι αν είσαι, είσαι σίγουρα εσύ; Ο Αϊνστάιν το είπε καθαρά: ‘’ Γίνε άνθρωπος της αξίας και όχι της επιτυχίας’’. Αυτή είναι η πραγματική ευτυχία. Ζήστε την !
A.Δ